Bijna 2017! Terugblik op mijn blog in 2016
2016 was een bewogen, druk en leerzaam jaar voor mij. Hoe heb ik 2016 ‘achter de schermen’ van mijn blog beleefd? En wat kun je het aankomende jaar verwachten?
Nog even en het is alweer 2017. Ligt het aan mij, of lijkt 2016 nog maar net te zijn begonnen? Anyway, bij deze: allemaal super bedankt voor jullie steun! Ik had echt nooit gedacht dat mijn blogje zo snel zou groeien en zo enthousiast ontvangen zou worden, jullie hebben me echt overdonderd! En ook zo ontzettend bedankt voor alle leuke reacties, die zorgen ervoor dat als ik er eens een hard hoofd in heb, ik toch weer inspiratie krijg om verder te gaan!
Een terugblik op het afgelopen jaar geeft me een lijst van hier tot ginder… Ik ben ook stiekem de 200-stukken grens gepasseerd, maar had niet zo’n zin om daar veel heisa van te maken. Het enige wat ik eraan besteedde was: mijn man en ik lagen in bed, net de ogen dicht gedaan… Toen “Weet je?” “Nou?” “Ik heb vandaag 200 stukken voor mijn blog geschreven.” “Oh. Gefeliciteerd.” Tja, het wordt een beetje gewoon. Maar wat blog ik eigenlijk een hoop en wat ben ik alweer veel vergeten als ik zo terugkijk! Zoals het moment dat ik polsproblemen had en even helemaal niets meer met mijn computer kon. Wat mij vooral bijstaat is dat ik me dit jaar verder en verder heb lopen verdiepen in de complexe materie van biodiversiteit. Dat stroomt dan over naar mijn blog, wat je duidelijk terug kunt zien in posts zoals: ‘Biodiversiteit verhogen? Dood hout!‘, ‘10 mooie wilde planten‘, ‘Onkruid? Ik laat het meestal lekker staan!‘ en ‘Meer vlinders in de tuin in 7 stappen‘. Biodiversiteit is ook een punt waar ik veel tegenaan loop, omdat het soms binnen permacultuur een nagedachte lijkt. Niks jaarrond een variatie aan bloeiende planten voor insecten, niks inheemse soorten kiezen boven uitheemse omdat ze meer dan alleen bijen voorzien van voedsel en habitat, niks diversiteit in landschap, alles zal een (uitheems) eetbaar bos worden! Het is zo gefocused op eetbaarheid, dat we soms lijken te vergeten dat het de bedoeling is juist een plek voor ons allemaal te creëren, voor mens en natuur op een duurzame manier. Earth care (“directed to protect natural systems and rebuild degraded ones” in de woorden van Andrew Millison). Of de discussies, alsof het een geloof is en geen wetenschappelijke (en dus kritische/nieuwsgierige) onderbouwing heeft! Dat verminderde eerlijk gezegd bij mij de zin in permacultuur enorm. En dus verlegde ik mijn aandacht naar de bijdragen die tuinen hebben aan duurzaamheid, zonder daar een identiteitskaartje aan te hangen. De belangrijkste reden dat ik bij Steenbreek 023 betrokken raakte. Ik probeerde te laten zien hoe leuk, gemakkelijk en nuttig groene, ecologische tuinen kunnen zijn met allerlei voorbeelden! Daarom vond ik het heel leuk om bijvoorbeeld de ‘7-dagen-duurzaam-groen marathon’ te schrijven over de onderwerpen bodembescherming, klimaat, biodiversiteit, ethiek, afval, voedselproductie en water – dat was zwaar, ondanks dat het korte stukjes waren, maar ik ben er trots op. En ik besteedde aandacht aan onderwerpen als het belang van groene tuinen voor de afvoer van regenwater en bomen.
Grappig genoeg werd ik in de herfst dan toch weer terug naar permacultuur getrokken. Een klant wees me op een online ‘Intro to permaculture’ cursus, die ik na wikken en wegen toch ben gaan doen. Bleek dat ik hier mijn ‘soort’ mensen had gevonden, die op dezelfde manier naar permacultuur kijken als ik. Dat gaf me hernieuwde energie en inspiratie (lijkt me duidelijk met m’n post ‘Permacultuur – het VIERDE ethische principe‘ – spreekt voor zich, toch?). En ik ga er toch weer tegenaan, met nu na de kerst een uitgebreide Permaculture Design Course bij diezelfde instantie.
Dus wat kun je verwachten voor 2017? Ik heb geen kristallen bol – ik schrijf meestal over een onderwerp wat me op dat specifieke moment het meeste aanspreekt – maar het verhaal hierboven lijkt me al een indicatie voor het naderende jaar. Ik groei nog steeds in het begrip duurzaamheid (zoals ik wel vaker zeg: het begrip beweegt ook), ik zoek naar manieren om duurzaamheid en biodiversiteit voor de gemiddelde tuinbezitter bereikbaarder te maken en ik ga een permacultuur-cursus doen die me ongetwijfeld nog veel verder gaat laten nadenken – dus ik verwacht nog meer onderwerpen die misschien hier kleine hapklare brokken van maken en denkstukken over permacultuur. Én, ook iets waar ik echt heel erg happy over ben: ik mag voor volgend jaar 6 artikelen over ecologische siertuinen schrijven voor het blad Seizoenen van Velt. Ik ben zo blij dat ik die kans krijg! Het eerste stuk ligt klaar en ik merk het nu al: dat geeft me weer inspiratie voor mijn blog – en mijn blog weer voor die artikelen.
Ik hoop dat jullie hebben genoten van 2016 en van mijn blog en dat ik jullie volgend jaar ook weer op blogposts mag trakteren. Dus allemaal: hartelijk bedankt dat jullie mijn blog lezen en op naar een heel mooi, groen, levendig en duurzaam 2017!
10 reacties op “Bijna 2017! Terugblik op mijn blog in 2016”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Met belangstelling blijf ik je interessante posts volgen.
Ik wens jou en je gezin een voorspoedig en gezond 2017 toe! Het zal vast en zeker weer een mooi groen jaar worden.
Hartelijke groet, Zem.
Hoi Zem,
Jij ook de allerbeste wensen en een heel groeizaam 2017!
Ook ik blijf je volgend jaar zeker volgen, hier én in Seizoenen 😀
Een evenwichtig 2017 gewenst,
Joke
Hoi Joke,
Superleuk! Ik hoop dat je een prachtig jaar tegemoet gaat!
Fijn dat we je ook in 2017 verder kunnen volgen, mag het een mooi jaar worden.
Ik ben heel blij dat jullie me volgen, ik hoop dat ik jullie kan blijven interesseren met mijn blog! Een groen 2017!
Ja, ik ga je zeker in 2017 ook weer volgen. Je hebt me in ieder geval geispireerd om weer aan de slag te gaan met onze tuin, waar we een paar jaar niet al te veel aan gedaan hebben. Langzaam maar zeker wordt het wel wat. Zelfs mijn man ‘asfalteren die hap’ heeft er stiekem wel lol in, omdat we het samen doen en ik het denkwerk doe en de inrichting bepaal. Hij hoeft alleen maar uit te voeren, vooral de zware klussen. En samen in de tuin zitten is ook erg fijn, zelfs nu die tuin nog lang niet af is. Niet dat een tuin ooit af komt, maar toch.
Haha, dat is dezelfde rolverdeling in de tuin als bij ons thuis. Wat leuk dat jullie inspiratie halen uit mijn blog, ik hoop dat ik dat komend jaar kan blijven doen! En inderdaad een tuin blijft altijd in beweging.
Dank voor je vele inspirerende stukjes. Ik blijf je graag volgen. Door hoe jij schrijft lijkt het volgende stapje in mijn wildernis bereikbaarder dan door alleen maar zelf erover te denken. Ik hoop dat je ook tijd vindt om erbij te blijven tekenen. En …… de avonturen van jouw tuinkabouter zijn hartverwarmend. Voor 2017 goede gezondheid en goede zin voor jou en je gezin.
Bedankt voor deze leuke reactie, en wat een compliment…ik weet even niet wat ik moet zeggen.
Heel erg bedankt voor de support de afgelopen jaren. Reacties van volgers zoals jij zorgen voor een hoop energie 🙂