Thee van wilde rozenbottels en -bloemen
Strand nabij Rorvig, Denemarken
Op vakantie in Denemarken spotte ik de Japanse bottelroos, een invasieve exoot. Wel goed voor allerlei gerechten en dranken, zoals een vitamine C-rijke thee, dus, dacht ik, oogsten maar!
Van de zomer ging ik er met mijn man en zoontje tussenuit, naar een land waar ik steevast geniet van de vele wilde kruiden: Denemarken. We streken enkele dagen neer nabij Rorvig, waar je prachtige heidelandschappen en stranden aan een heldere zee. Hele gebieden worden hier overgenomen door Japanse bottelroos, Rosa rugosa. Ik herkende hem gelijk als exoot; de EU heeft hem (ik dacht sinds dit jaar) officieel aangeduid als invasieve exoot en ook in Nederland tiert hij welig in onder andere de duinen. Maar de bloemen ruiken zo heerlijk en de dikke, ronde bottels zitten o.a. vol met vitamine C en A, bovendien zijn ze makkelijker schoon te maken dan veel andere rozenbottels (ik kom straks terug op wat ik daarmee bedoel), dus oogsten is een win-win. Thee was nog het makkelijkste, zo op vakantie. Ik begon met plukken en al snel stond mijn zoontje, die inmiddels de 5 jaar alweer nadert, enthousiast mee te doen. Thee? Dat wilde hij ook wel proberen (want vreemd genoeg is hij gek op thee???). Ik had een boodschappentasje bij me, die al snel de heerlijke rozengeur verspreidde. Eenmaal terug in ‘ons’ huisje gingen we het samen maken.
Eerst wasten we de bottels en blaadjes. Ik had geen weegschaal (en ben sowieso een kok die op gevoel werkt, niet op maten), dus de hoeveelheden zijn een schatting: een flinke hand bottels en een hand verse rozenblaadjes – alleen de blaadjes van de bloem.
Dit is nou wat ik bedoel met rozenbottels schoonmaken. Ik hoor vaak dat mensen dit niet wisten en vervolgens dankzij de prikkelige, irriterende haartjes hun jam of thee niet meer konden nuttigen… Laat je dat niet gebeuren. Als je een rozenbottel voor zoiets als jam gebruikt, snij de vrucht dan open (en het kroontje eraf) en schep dan met een lepel grondig alle zaadjes mét de vervelende haartjes waarin ze vastzitten binnenin de bottel eruit. De meeste bottels houden dan maar weinig vruchtvlees over, maar dat geldt niet voor de Japanse bottelroos, wat precies de reden is dat het zo’n populaire roos is om te kweken voor zijn bottels, en waardoor hij de kans kreeg om uit tuinen te ontsnappen. Maak je er echter thee van, dan hoeft dat hele schoonmaken niet:
Voor de thee sneed ik de bottels simpelweg doormidden (en verwijderde het kroontje). Ik controleerde het vruchtvlees op beurse plekken, die ik eruit sneed omdat die niet lekker zijn en beestjes kunnen bevatten. Ik brak de grootste bottels vaak nog wat extra open, om een gronde inspectie te doen op larven want deze lichting had daar best veel last van. Tja, eten uit eigen tuin of uit de natuur kent nou eenmaal een risico, maar weggooien doe ik niet zo snel 😉
Dit is de reden dat ik de rozenbottels alleen opensnijd voor thee: ik doe ze in een filterzakje. Niet die metalen theezeefjes, want die kunnen de haartjes nog doorlaten! Nee, zakjes. Nou kun je (dure) theezakjes kopen, maar koffiefilters zijn goedkoop en zo’n beetje overal binnen handbereik (want o.a. bij PermacultuurCentrum Haarlem gebruik ik ook gráág de rozenbottels voor de thee). Zo ook in ons gehuurde huisje.
Ik had niks om het koffiefilter dicht te houden, maar heb hem niet geheel ondergedompeld en goed in de gaten gehouden, wat prima ging. Ik heb zo’n 500 ml koud water toegevoegd en mijn zoontje deed de rozenblaadjes erin. Langzaam liet ik het aan de kook komen.
Het water heb ik laten koken tot het heerlijk zacht geurde en lichtroze was. Kook rozenbloemblaadjes niet langer dan dat (of voeg meer water bij), want als het donkerroze/rood wordt en bitter gaat ruiken, geloof me, dan is het ook mega bitter! Het moet lekker ruiken, dan weet je dat het nog goed is, en het water lichtroze van kleur, dan weet je dat de smaak in het water zit en niet (meer) in de blaadjes. Eventueel tussendoor even proeven of de smaak al goed is, want dat luistert best nauw. Voor de smaak heb ik nog twee schijfjes citroen toegevoegd.
Simpele manier van alles eruit filteren: door een koffiefilter in een maatbeker gieten! Je kunt de mooie roze kleur zien in deze foto.
Het eindresultaat: twee mooie kopjes met heerlijk geurende thee, plus genoeg voor nog zo’n 2 kopjes. De thee is best zuur, vooral vanwege de bottels, dus heb ik voor mijn zoontje een beetje honing toegevoegd. Vooral lekker met je neus boven het kopje hangen is zo fijn bij rozenthee, plus de vitamines zijn mooi meegenomen.
Enfin, een leuk projectje samen met m’n mini-theeleut. Graag zit hij dan met z’n beentjes onder een dekentje, het warme kopje tussen zijn handen geknuffeld en met zijn gezicht in een puur geniet-momentje getrokken, precies als zo’n ^.^ emoji. Ja, we kunnen lekker tutten met z’n tweeën.
En weet je wat? De volgende dag zou ik in mijn eentje een lange wandeling zou maken, deels langs dat strand. Gelijk vroeg hij me of ik weer rozen wilde oogsten voor een tweede ronde XD
Leer interactief en op eigen tempo.
Eén reactie op “Thee van wilde rozenbottels en -bloemen”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Oh! Dat klinkt gezellig en lekker!🥰