Hoe ga je om met oude potgrond? Dit is wat ik ermee doe.
Afgelopen halfjaar moest ik echt eens creatief zijn met mijn materialen, want nieuwe potgrond of zaden halen zat er niet in. De laatste jaren kweek ik steeds meer tomaten, altijd in pot, dus heb ik ook steeds meer aarde over. En dit voorjaar zaaide ik oude zaden en tot mijn verrassing kwamen alle tomatenzaadjes op… Die moesten dus ook nog eens ergens heen. En nu is het lastige van tomaten dat ze veel voedsel aan de grond onttrekken én dat ze gevoelig zijn voor de schimmel Phytophthora, die ook op aardappelen voorkomt. Ze steeds in dezelfde aarde kweken is dus niet zo handig. Weggooien is alleen zo zonde…
Ik schreef al eens eerder over het hergebruik van potgrond. Dat moet je zo nu en dan verversen, omdat zouten erin ophopen. Nu had ik er dus nog eens een extra moeilijkheidsgraad bij, vanwege de tomaten. Wat ik tot nu toe vooral geprobeerd heb was een deel van de potgrond in mijn moestuinbakken doen, waarin ik momenteel bloedzuring, zwartmoeskervel en wilgenroosje kweek. De bedoeling is dat ik hier ook groenbemester op toepas en later grond eruit kan gebruiken om potten te vullen, maar… blijkbaar zijn de slakken in mijn tuin héél kieskeurig, als in ze eten specifiek mijn vers gezaaide groenbemesters en bloemen in die bakken op, niks anders in de tuin (niet eens de kool of afleidingshosta). Malle beesten zijn het. Enfin, daar moet ik dus ook omheen werken.
Dus wat heb ik gedaan? Voor mijn nieuwe tomatenplantjes gebruikte ik mijn voorraad zelfgemaakte compost, gemengd met de aarde bij alle andere potplanten vandaan, die geen tomaat of aardappelen of aardbei zijn (o.a. Perlagoniums, en dahlia’s en stekken die ik opkweek). Die planten zijn niet zo kieskeurig en kregen een grotere pot met oude tomatenaarde, zand en regelmatig een scheutje Bokashi-vloeistof in hun water (ze bloeien beter dan ooit, dus dat werkt prima!). Cosmea, Oost-Indische kers en wat andere bloemenzaden die ik opkweekte, groeiden ook op oude tomatenaarde tot ik ze uitplantte in de tuin. Ik heb ook een klein beetje zand uit de zandbak van mijn zoontje geleend.
De tomaten staan dus op een mengsel van grotendeels (vrij grove) compost, oude potaarde en zand. Ze groeien enorm hoog en bloeien volop. Ééntje (van de in totaal 8 in mijn tuin, naast die die ik heb weggegeven) heeft wat beginsel van schimmel, maar lijkt er dusver weinig problemen van te ondervinden. Het kan, maar hoeft niet het gevolg te zijn van de aarde en compost in de potten, want met eerdere zaaisels van deze tomaten zag ik het vaak ook gebeuren – dit is blijkbaar een vrij gevoelig ras. Op dit moment ben ik behoorlijk tevreden over mijn experiment.
Nadat ik alle andere potplanten van nieuwe aarde had voorzien, had ik toch nog oude tomatenaarde over. Twee grote potten heb ik ermee kunnen vullen en die heb ik ingezaaid met een mengsel van rode klaver (voor stikstof en diepe doorworteling), slabonen (stikstof), peterselie en nog wat andere bloemen en kruiden – eigenlijk zo’n beetje alle oude zaden die ik kon vinden, maar alleen de drie genoemde zijn dusver opgekomen. Zo kunnen we er dit jaar alsnog uit eten. De planten laat ik er lekker in en volgend jaar wil ik er een bloemenmengsel bij zaaien, met wat knoflook in de winter en bijvoorbeeld afrikaantjes tegen eventueel ongedierte. Zo heeft de aarde twee jaar lang geen nieuwe bemesting nodig en krijgt het organisch materiaal zodra die planten er bovengronds en ondergronds in afsterven. Dan probeer ik het jaar erna eens hoe tomaten het daarop doen – gecombineerd met een flinke bak compost, natuurlijk.