Ecologische successie in de duinen (deel 2: foto’s)
Naar aanleiding van het eerdere stuk over ecologische successie in de duinen nu een paar foto’s die ik gemaakt heb ín de duinen, waarop je de sporen kunt zien.Begin oktober schreef ik over het voorbeeld van de duinen in ecologische successie. Weet je nog, de opeenvolging van leefgemeenschappen waardoor het landschap verandert? Het grappige is dat, terwijl ik laatst wandelde in de duinen van Zuid Kennemerland, ik overal de sporen (met letterlijk de planten uit mijn verhaal) in het landschap zag. Het helpt om dit soort fenomenen te kennen, zodat je beter kunt begrijpen waarom het landschap er als als een lappendeken uit ziet, dat je een deel van het verhaal om je heen kunt lezen. Hoewel er natuurlijk altijd omstandigheden zijn die het kunnen laten afwijken 😉
Dit zijn een paar van de foto’s die ik schoot.
Dit is het duinsterretje, een mos dat kale grond zonder al te erge verstuiving bedekt. Het voedt zich met regenwater dat direct op het plantje valt en kleurt dan felgroen, zoals op de foto (het had net geregend). Nu, in de winter, is het meeste grauw in de duinen en dan valt dit plantje extra op.
Het volgende stadium zie je overigens ook al op de foto: dankzij het duinsterretje blijft wat organisch materiaal op deze plek hangen (wat zorgt voor voedsel en voedingsstoffen). De beschikbare voedingsstoffen en de kale grond worden gelijk opgevangen door de zaailingen van eenjarige planten.
Op deze helling zie je mooi de verschillen tussen aan zware water-, wind- en voeten- onderhevige delen (het kale zand), de iets rustiger plekjes (waar het duinsterretje zich heeft gevestigd) en de beschutte struwelen waarin struiken en jonge bomen een kans krijgen. Dat zijn dus drie ten minste verschillende stadia naast elkaar, met de kale grond het begin, het duinsterretje als pioniervegetatie en de struwelen als later stadium.
Een pluk duindoorn samen met het volgende deel: meidoorn bosjes.
De beschutting die de duindoorn biedt, alsmede zijn stekels en de ophoping van voedsel, vormt een perfecte plek voor jonge bomen om met minder (herten-)vraat en extreme weersomstandigheden te groeien. Zo gaat een struweel uiteindelijk over in een bos.
Een pluk populieren, het vroege bos-stadium. Bos is waar theoretisch gezien ieder landschap uiteindelijk heen beweegt, als het lang genoeg de tijd krijgt. Ik zeg theoretisch, want sommige plekken zouden er meer dan 1000 jaar over doen. Maar in de duinen zie je het op veel plekken snel veranderen, dus is dit gebied opnieuw mijn favoriete leermeester.
Leer interactief en op eigen tempo.
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 