Tuindagboek: Mijn geëxplodeerde voortuin
In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: je kunt geen stap zetten, maar niet vanwege al het groen.
Sinds de vorige blogpost zie ik het alweer wat zonniger. Dat komt mede dankzij wat tuinieren. Ik ben maar eens de voortuin in gedoken om hem weer wat ‘netter’ te krijgen. De planten daar hadden weinig last van de droogte, ze floreerden zelfs nog uitbundiger dan gewoonlijk. De aardperen in pot hebben het niet overleefd, maar de ontsnapte aardperen in de volle grond breiden zich nog steeds flink uit. De klimplanten proberen het huis op te slokken en dreigen er aardig in te slagen. Het gaat vooral om een Wisteria (voor de stikstoffixatie) en een passiebloem.
Die passiebloem is een verhaal apart. Het begon als een héél zielig plantje wat ik eens kreeg. Eerst stond hij in de voortuin, maar groeide daar niet echt. Ik verplaatste hem na twee jaar niks naar de achtertuin, waar er één redelijke rank uit tevoorschijn kwam, alvorens hij weer stopte met ontwikkelen. Opnieuw twee jaar verder gaf ik het op en zette hem weer in de voortuin met de verwachting dat die toch niks meer zou gaan doen. Zelfs het onderontwikkelde wortelkluitje was nog even klein als de keer daarvoor. Ik weet niet wat hem plotseling moed heeft ingesproken, maar sinds deze laatste verplanting kreeg de passiebloem een groeispurt alsof ‘ie mijn huis op wilt slokken. De lange takken van de Wisteria lenen zich perfect voor de kronkelende ranken van de passiebloem – we hebben ze tot Bonnie en Clyde gedoopt, want samen reiken de boeven steeds verder naar boven. Als gevolg van al die overenthousiaste planten ziet mijn tuin er (dit jaar nog meer dan anders) uit als een groene explosie.
Nu kon mijn tuin wel een kappersbeurt en wat begeleiding gebruiken. Maar er is een reden dat ik eigenlijk iets te lang heb gewacht, zoals erg duidelijk werd tijdens het onderhoud. Iedere ingreep, hoe klein ook, veroorzaakt een storm van dieren die je rond de oren vliegen en bij iedere stap buiten de paden springen kikkers en sprinkhanen en weet ik veel wat nog meer weg van angst. Sommige soorten herken ik niet eens. Ik hou er niet van om ze te verstoren, maar ik wil de explosie graag tot mijn voortuin en -gevel beperkt houden. Het verbaast me weer eens hoe veel insecten, spinnen (gelukkig ben ik niet bang van ze) en amfibieën zich eigenlijk in mijn tuin verstoppen. Ik roep: “Sorry, sorry!” en praat tegen een kikkertje die van schrik naar de tegeltuin van m’n buren is gesprongen terwijl ik hem vang en voorzichtig terugzet tussen de planten. Voorbijgangers kijken vaak wat gek als ik dat doe, maar ik doe hetzelfde met m’n planten 
De rust in de voortuin is teruggekeerd. Het groen explodeert iets minder. En de wetenschap dat al die beesten mijn tuin als huis of hotel gebruiken stemt me gelijk weer wat vrolijker.
15 reacties op “Tuindagboek: Mijn geëxplodeerde voortuin”
Plaats een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Prachtfoto, Iris! Ziet er lekker uit. Lijkt gelukkig niets op die vermaledijde ‘buitenkamer’ die zich als een pest over heel Nederland verspreidt. groet. margreet
Dank je wel 🙂
Wat een prachtige oase is dat!!! Daar zou ik ook heel voorzichtig in bewegen om geen enkel diertje te verstoren. Ik kan momenteel ook wat positieve berichten gebruiken : ben het boek ‘Als de laatste boom geveld is, eten we ons geld wel op’ aan het lezen. Verschrikkelijk!
Het blijkt onmogelijk om geen van de beestjes te verstoren 🙂 Dat klinkt inderaad niet als een boek vol bemoedigende berichten…
Op naar meer groen met z’n allen!
Hi Iris, Prachtig toch hoe je tuin zo’n explosie van leven en diversiteit herbergt. Kan niet anders dan dat je daar vrolijk van wordt. 🙂 En wie weet inspireert het andere mensen ook wel om wat tegels op te ruimen.
Ik hoop het ten zeerste!
Dank je wel 🙂
Prachtig toch, een mooier uithangbord voor waar je mee bezig bent, kan je toch niet hebben 😉
Nou, soms zou ik willen dat het zich ietsjes meer in toom houdt…maar eigenlijk ook weer niet 😀
Hahaha. Bonny & Clyde. Herkenbaar ;-). Hier ook sorry tegen insecten. Aai je misschien ook wel eens plantjes? Ik wel :-).
Ik strijk met mijn hand door de pluimen…telt dat ook? 😀
Wow, dit lijkt verdacht veel op onze tuin :-). Mijn man moet in het voorjaar echt aan de slag, maar ik denk dat we een hovenier in moeten schakelen helaas.
Ik ga er in het voorjaar ook weer aan rommelen, dan zullen alle dieren toch echt even moeten opschuiven 😉
ik ben dus echt fan van deze voortuin. Ik was aan het googelen naar een leuke voortuin als voorbeeld voor de onze (omdat onze tuin echt niks is ,maar ik niet weet hoe en wat) en ik kwam op google eigenlijk alleen maar betegelde strakke moderne dingen tegen. vooral vierkante grijze plantenbakken op nog meer grijze tegels lijkt hip te zijn. Hier in de straat lijkt het af en toe net een kerkhof. Maar ik moet zeggen dat ons tuintje toch ook aan verfrissing toe is, maar hoe pak ik dit aan 😦
tips? :’)
Hoi Poek,
Leuk om te horen! Behalve van het kerkhof, dat klinkt me maar al te bekend in de oren. Ik kan zo helaas niet goed inschatten welke informatie je precies nodig hebt (ik weet bijvoorbeeld niet de situatie van je huidige tuin), maar ik heb eerder over het beginnen met tuinieren en over het maken van een onderhoudsarme, groene tuin geschreven, wellicht dat die stukken je helpen. Toevallig allebei stapsgewijs. Als je dan nog vragen hebt kun je ze gerust stellen 😉
De links:
bedankt Iris ik zal eens kijken!