Eetbare, wilde bloemen (die ook mooi zijn & nú bloeien)

Deze keer eetbare, wilde planten die prachtig bloeien (en alle foto’s zijn in juli genomen in mijn eigen tuinen, het bewijs dat wild heel mooi kan zijn ).

Ik heb een zwak voor hier in het wild groeiende, liefst nog inheemse planten vanwege hun (veelal grotere) aantrekkingskracht op allerlei dieren, die meestal wat minder algemeen in tuinen voorkomen. Ze zijn vaak net verfijnder dan de tuin-cultivars en geïmporteerde neefjes, maar nog steeds prachtig en zeker van dichtbij vaak spectaculair. Én ik geniet van alle bloemen waarmee ik gerechten (denk: belegde broodjes, als garnering over eten, in salades, sausjes…) niet alleen vrolijker maak, maar ook kruidiger. Wie zegt dat thuis vakantie vieren (of nu helemaal niet weggaan) jammer is? Het is zomer! De tuin en de natuur groeit en bloeit volop! Tijd dus voor een vrolijke, kleurrijke, eetbare post!

Wilde cichorei

Cichorei, Cichorium intybus, is niet een inheemse maar wel een in het wild groeiende plant. Hij bloeit van juni tot in de herfst, met blauwe bloemen die verschijnen aan lange stengels. De bloemblaadjes (zonder het groen) zijn eetbaar. De plant is verder niet moeilijk, een zonnig, niet te voedselrijk stukje is goed genoeg.

Sint-Janskruid

De gele bloemen van deze inheemse plant, die de botanische naam Hypericum perforatum draagt, zijn een van mijn favorieten. Vers eet je ze niet, maar je zet er een zacht smakende thee van die rustgevend (en als je wat down bent, opliftend) werkt. Vrolijk wordt je sowieso al van de zeeën van gele bloemen die de plant op een redelijk zanderige, zonnige bodem vormt, zoals bij mij in de voortuin 

Wilde marjolein

Oftewel oregano, de inheemse Origanum vulgare, is er nog zo eentje die goed groeit op de zonnige plekken in mijn voortuin die ik armer houd. Naast de blaadjes zijn ook de bloemen eetbaar en een lekkere kruidige toevoeging aan thee. En bovendien een vlindermagneet.

Watermunt

De inheemse Mentha aquatica in mijn tuin staat op het punt van barsten. ‘Aquatica’ zegt het al, hij staat graag vochtig – en kan daar woekeren! Maar de heerlijk geurende bladeren en bloemen maken dat wat mij betreft helemaal goed. De bloemen zijn prachtig in koude en warme dranken of in een salade.

Wilde kamperfoelie

De inheemse, wilde kamperfoelie, Lonicera periclymenum, is een prachtige kamperfoelie die heerlijk geurt en waarvan de bloemen wat mij betreft niet onderdoen voor tuinsoorten. De witgele bloemen zijn lichtzoet en geschikt voor salades, koude dranken en desserts. Kies een plekje op liefst wat kalkrijke, redelijk voedselrijke grond in de halfschaduw, waar de plant langs een hoge, stevige constructie geleid kan worden.

Gewone ossentong

Ossentong (Anchusa officinalis) is een wilde, maar niet inheemse vaste plant. Hij groeit graag op zonnige, relatief droge, arme maar stikstofrijke grond. De bloemen zijn klein maar staan in een kluster en hebben een mooie kleur, waardoor ze toch redelijk opvallend zijn. Ze beginnen blauw en verkleuren dan naar paars en zijn leuk als decoratie. Eet ze vers of gekookt.

Akkerklokje

Deze klokjessoort, Campanula rapunculoides, is er eentje die zeker niet onderdoet als tuinplant, ook al hij inheems. Hij produceert nu aren met grote, hangende blauwpaarse bloemen. En ook die zijn eetbaar! Leuk in salades bijvoorbeeld. Akkerklokje groeit goed op zonnige, matig voedselrijke plekken en kan dus heel goed in de tuin.

Rode klaver

De bloemblaadjes van de inheemse rode klaver (Trifolium pratense) kunnen vers door allerlei gerechten om kleur te geven, maar zijn het lekkerst gedroogd. Dan kun je er thee van zetten of ze als kruid gebruiken in salades. Klaver is tegelijkertijd een goede (en mooie) bodembedekker en stikstofbesmesting voor armere stukken.

Middelste teunisbloem

De vrolijke bloemen van Oenothera biennis, een tweejarige soort, kleuren de duinen en de bermen hier in de buurt rond deze tijd geel. Zoek hem dop de armere, zonnige en zanderige plekken. Zelf vind ik de bloemen wat bitter, maar als je de bloemblaadjes lostrekt en verspreid met andere soorten over een gerecht strooit, dan valt dat niet op en ziet het er zo feestelijk uit dat ik hem alsnog graag gebruik.

Wilgenroosje

Dit vind ik misschien nog wel de mooiste uit dit lijstje: hét wilgenroosje (Chamerion angustifolium). De tere bloemen staan in trossen op de steel en kleuren prachtig paars. Hij kan woekeren, maar hij is zo mooi en eetbaar (namelijk ook de blaadjes en de scheuten), dat ik daar geen enkel probleem mee heb. Hij groeit het beste op een voedzame, niet te droge tot vochtige bodem in zon of halfschaduw. De bloemen zijn een vrolijke, lekkere noot in salades, desserts en dranken.

Eén reactie op “Eetbare, wilde bloemen (die ook mooi zijn & nú bloeien)”

1. Pingback: 6x ideeën voor eetbare bloemen in een gerecht | Iris' Garden Ecology

Geef een reactie Reactie annuleren

Vul je reactie hier in ...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

E-mail (vereist) (Adres wordt niet getoond)

Naam (vereist)

Website

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe reacties.

Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe berichten.

Δ

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.