Tuindagboek: (Permacultuur-)tuinbezoek
De vijver bij Landgoedcamping Buiten
In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: op vakantie in eigen land – maar stiekem wel werken 
Het is alweer even geleden, maar in juni was ik een weekje op vakantie in eigen land, in Midlaren om precies te zijn. Nou ja, vakantie… Ik heb natuurlijk van alles voor mijn werk gedaan, waaronder een paar tuinen bezocht – dat doe ik eigenlijk standaard. En dit keer was het niet alleen dat, alleen al de camping waarop we stonden hoorde daar al helemaal bij! Voor veel mensen is het juist nu zomervakantie en wellicht blijf je dan thuis of in eigen land, maar ook in Nederland zijn allerlei leuke projecten te vinden. Dus, voor deze blogpost, wilde ik jullie meenemen naar de leuke initiatieven die ik bezocht heb.
Landgoedcamping Buiten
De leukste was misschien nog wel de camping. Oplettende lezers (en de eigenaresse!) hebben vast al wat foto’s van daar voorbij zien komen, want legio kans voor mooi beeldmateriaal. Maar vooral: wat een fijne plek was dit! Naast een natuurgebied, omringt door bomen en uitkijkend op een open veld, waar zo nu en dan de hooglanders voorbij kwamen.
De tent die voor ons klaarstond – het zeil hebben we zelf over het schaduwdoek gespannen zodat we droog zaten.
Tijdens ons bezoek was het er regenachtig, maar dat deed niet af aan het kamperen. De vele gras/kruidachtige vegetaties, met gemaaide paden en kampeerplaatsen deed me denken aan de zinderende velden vol grassen en bloemen waar ik als kind ’s zomers hele dagen lang aan het ontdekken en spelen was, het weer kon dat echt niet bederven. Soms kwam een kip voorbij gelopen en als ik ’s ochtends de tent opendeed dan zat er vaak een kat op het bankje van de picknicktafel, mij afkeurend aankijkend omdat ik het gedurfd had hem te storen. Onderweg naar het toiletgebouw kwam je dan meerdere konijnen tegen en als het rustig was altijd een koppeltje van een tam en een wild konijn – het wilde dier schoot direct weg terwijl de tamme zich voorzichtig liet aaien. En ieder van die dieren had weer een eigen verhaal, van hoe ze op de camping gekomen waren. Over de camping klonk steeds het gekwaak van de kikkers, afkomstig van een mooie, grote vijver waaraan een vuurplaats ligt.
De kippen bij één van de huisjes.
De camping zelf was het al waard om doorheen te wandelen, alsof je door een klein natuurgebiedje loopt met allerlei dingen te ontdekken. Zoals de ganzen, achterin, het – permacultuur – moestuintje met van alles eetbaars in de haag en de struiken eromheen, een stel varkentjes, de kippenren, jonge fruitbomen verspreid over het terrein, grappige knutselwerkjes… Mijn zoontje was vooral erg fan van de enorme zandbak, daar is hij zo’n beetje de hele week gebleven.
Kruidenspiraal in het moestuintje.
Al met al een heerlijke plek om te verblijven en zeker een aanrader, helemaal voor mensen die geïnteresseerd zijn in permacultuur! Landgoedcamping Buiten, naarbuitentoe.nl.
Permacultuur Tuin Haren
Er valt wel meer leuks te vinden op dit terrein (zoals een Geef Café in de kas met een warmtebank) en een zelfpluktuin, maar ik kwam vooral voor de permacultuurtuin die daar, heel stiekem zat. Ik noem het stiekem, want in de eerste instantie liepen we er bijna voorbij. Achterin, aan de zijkant van de zelfpluktuin, loopt wat doorgaat voor een klein houten bruggetje naar een paadje omhoog, de struiken in. Als je die volgt, dan kom je bij een jonge permacultuurtuin. Hier zijn mooie voorbeelden te vinden van plantgildes en ook aparte soorten planten, zoals een winterharde citrus. We crashten een vergadering of pauzegesprek – de harde werkers zaten in een kring rond waar ze een houtoventje gingen maken – maar ze waren alsnog enthousiast en vertelden graag over hun project en vooral van hun strijd tegen het bramenbos, wat rondom nog onder het struikgewas stond. Ze moesten helaas verhuizen van de Hortus, maar ik denk dat ze er hier iets net zo moois van zullen maken.
Geef Café in de kas.
Een verscholen plekje vol kennis en zeker de moeite waard als je eens wilt kijken hoe anderen hiermee bezig zijn. Zie: Permacultuur Tuin Haren (de foto’s zijn nog van bij de Hortus, maar je vindt ze achterin in De Biotoop).
Gilde 1.
Entree naar de tuin.
Gilde 2
Boerderij De Mikkelhorst
De Mikkelhorst is een ecologische zorgboerderij, compleet met dieren, een schooltuin, fruitgaard, pluktuin én een permacultuurtuin. Bij het bezoek aan die laatste zagen we jammer genoeg niemand (altijd leuk om een praatje te maken), maar toch hebben we even een rondje gemaakt. Het zag er allemaal nog jong uit, maar functie en esthetiek waren duidelijk gecombineerd. Wat vooral opviel was de flinke vijver, waarin we al meteen een kikker en een salamander tussen de waterplanten spotten.
De entree van het permacultuur-gedeelte.
De hele boerderij was trouwens de moeite waard om te bekijken. De tuinen zagen er mooi uit en mijn zoontje heeft zich een tijd lang uitstekend vermaakt met door de plassen scheuren op de tractors en fietsjes die er stonden, terwijl wij wat lekkers aten en dronken afkomstig uit het boerderijwinkeltje. Voor mensen met kleine kinderen (en verschillende interesses) is dit een leuke boerderij om te bezoeken als je in de buurt bent, mikkelhorst.nl.
De vijver met daarachter een pergola met verhoogde border.
De verhoogde border dichterbij.
Ruben’s Garden
Van het een komt het ander. In de Permacultuur Tuin Haren raakte ik aan de praat met een mede-ondernemer, die een theekwekerij op basis van permacultuur in de buurt had. Ik mocht er een kijkje nemen, wat ik natuurlijk graag deed
Border met bloeiende salie en klaver.
Het was even zoeken, maar eenmaal op de juiste plek kon het niet missen. Eromheen lagen vlakke landerijen, maar hier ontsprong een gevarieerd bosje met – duidelijk – meerdere lagen in de beplanting. Enkele stappen verder op het terrein zag ik de droogkasten voor de oogst al staan en wist ik het helemaal zeker. Ruben’s Garden is een mooi voorbeeld van de toepassing van permacultuur, deze kwekerij die is ingericht als een bosrand. In de open plek tussen de bomen liggen allemaal borders verscholen met theekruiden en -struiken, zoals kaasjeskruid, salie, vlier, bosbes, zoethoutgras, klaver, braam, goudsbloem, bernagie en dragon. Een deel is – vermoed ik – het wildere deel van zone 5, waar vooral elzen, jonge eiken en heel wat bramen staan. Overal gonst het van insecten. Op de tuin zijn daarnaast allerlei projecten te zien: de droogkasten natuurlijk, die puur op zonnewarmte werken, een ecotoilet en er wordt duidelijk nog hard aan enkele stukken gewerkt. Op 23 juli zijn er rondleidingen en kunnen bezoekers verschillende soorten kruidenthee proeven, daarvoor zijn de voorbereidingen duidelijk druk in gang. Als permacultuur en/of voedselbos-geïnteresseerde zeker een project om eens life, of op z’n minst via de interessante website te bekijken, rubensgarden.nl.
Een mooie grote vlier naast het zitgedeelte.
De open bosplek.
4 reacties op “Tuindagboek: (Permacultuur-)tuinbezoek”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Bedankt om te delen. Altijd een opsteker om te zien hoe permacultuur op andere plekken voet aan de grond krijgt (euh…hier moet een leukere woordspeling van te maken zijn ;-))
Misschien: zoals onkruid kale grond overneemt? :-p
Wat een fijne, inspirerende plekken!
Hoi Zem,
Jazeker, het zijn aanraders die me weer veel ideetjes hebben gegeven!