Een manier om je bulk aan fruit te bewaren én een vezel- en vitaminerijke snack te krijgen: fruitleer. Dit is mijn (eerste) ervaring met het maken ervan.
Hier in de tuin krijgen we vaak enorme bergen fruit te verwerken, met name in de herfst. Nu zijn mijn zoontje en ik gék op fruit en eten we het vaak gelijk op, maar soms is het zo veel dat dat niet lukt. Er rijp bijvoorbeeld een hele hoop tegelijk of we zijn even weg en mijn moeder stopt het in de vriezer. Jam of sap maken we er ook wel van, alleen voeg ik niet graag extra suiker toe en vind ik sap sowieso snel te zoet. Ik wilde graag eens fruitleer proberen te maken; zo’n zachte snack van gedroogd fruit, die je ook wel in rolletjes of kleine blokjes tegenkomt. Ik heb geen droger, alleen een grote oven. Ik had ook geen recept, alleen een idee… En dus was het uitproberen, samen met mijn zoontje.
Je kunt dit met allerlei fruitsoorten doen; appels, bessen, mispels en bijvoorbeeld ook fruit dat je in de openbare perken kunt vinden, zoals dwergkwee en mahoniebessen. Je kunt het beste pectinerijke bessen gebruiken (voor het binden) en die mengen met andere soorten. Je kunt er natuurlijk ook agar agar doorheen mengen om het wat gelei-achtiger te maken. Eigenlijk deden we dit al in het voorjaar, maar binnenkort wil ik nog eens een poging wagen met ander fruit. In mijn mix had ik veel framboosachtigen, wat ik voortaan niet meer doe (straks lees je waarom).
Eerst deed ik het geheel in de pan. Je ziet dat het bevroren was; mijn man klaagde over te weinig ruimte in de vriezer, zo wist ik dat het tijd was het eens te proberen 😉
Na het licht te verwarmen (niet koken!) pureerden we het mengsel met een aardappelstamper. Vooral mijn zoontje vond dit natuurlijk érg leuk om te doen.
Vervolgens spreidde ik de moes zo dun mogelijk uit over een ovenplaat en ging het de oven in, die ik een tijd op 80 graden liet draaien met de ovendeur op een kléin kiertje (zoals je fruit droogt, dus). Als ik dit vaker ga doen overweeg ik misschien een andere techniek dan een oven, maar voor nu doe doe ik het met wat ik heb.
Na zo’n twee uur was m’n geduld op (slechte zaak hierbij, ik weet het), dus zette de oven op 110 graden. Dit is het resultaat. Het lijkt wel zo’n prehistorische vondst met die vouwen… De buitenste delen zijn vrij zacht (zoals ze horen), maar het midden is knapperig. Dat is voor mij niet per se een probleem, ik hou wel van knapperig. Volgende keer probeer ik het met meerdere kleinere beetjes, zodat de warmte makkelijker door het geheel kan trekken. Met agar agar er doorheen zou het resultaat waarschijnlijk zachter zijn.
Het fruitleer liet gemakkelijk los van het bakpapier toen het droog was. Het smaakte lekker zoet, alleen was er één probleem. Wellicht zie je het al: zaadjes. Ze komen uit de vele framboosachtigen en verpesten de structuur… Dat is het voornaamste wat ik nu anders zou doen: geen framboosachtigen (of pitjes van fruit in het algemeen) erin. Mijn zoontje vond het lekker tot hij bij de pitjes kwam, oeps. Ach, ik knabbel er af en toe van.
Ons voorraadje. Het hele vel heb ik in kleine stukken gebroken/gescheurd en in een bakje in de koelkast gedaan. Het is nog steeds goed, bijna een half jaar later. En het neemt natuurlijk veel minder ruimte in dan het fruit aan het begin! (Dus kan mijn man weer meer kwijt in de vriezer 😆 )
Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.
Ik ben Iris Veltman. Ik heb HBO Milieukunde gestudeerd en daarna gewerkt als procestechnoloog bij een bedrijf dat van afvalproducten nuttige producten maakt (o.a. compost en biogas). Nu ben ik bezig met mijn eigen bedrijf: Iris' Garden Ecology. Mijn doel is mensen te laten zien dat de natuur in de tuin niet bestreden hoeft te worden.
Ik maakte eerder al fruitleer van kiwi, omdat je dat pas oogst wanneer de kachel het grootste deel van de dag brandt. De ovenplaat zet ik op een roostertje op de kachel ….het duurt wel lang (een dag of twee), maar omdat er functies gestapeld worden speelt dat niet zo’n rol, en het is lekker. Wat de frambozenpitjes betreft, een roerzeef kan wonderen doen.
Het maken van fruitleer staat ook op het to-do lijstje voor 2021, al is het een enorm lange lijst met onze nieuwe tuin 😅
Joh, ik ben ook nog steeds niet door mijn lijst heen, wel wordt die alsmaar langer 😉