Tuindagboek: Lang leve de nieuwe tuinkoning
Je kijkt hier naar mijn vijver… echt waar!
In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: Archimedes heeft een opvolger!
2018 is het laatste jaar dat ik Archimedes zag, onze eigenwijze, onbevreesde tuinkoningin. Ja, een pad. Die Archimedes heet. En eigenlijk een vrouwtje bleek te zijn, maar we hadden haar die naam allang gegeven voordat we dat beseften. Ze inspecteerde ieder voorjaar de tuin van top tot teen (soms ook het huis en de garage, als ze de kans kreeg), trok zich niets van ons of de katten aan en ging zelfs een keer naast me op het kussen op de bank zitten. Oh, ze liet zich ook een keer simpelweg van het muurtje de zitkuil in lazeren – dat is natuurlijk ook een optie als je snel beneden wilt zijn. We zagen haar regelmatig. Soms speelde ze een soort annemaria koekoek met je, dan bevroor ze als je rechtstreeks naar haar keek en liep weer verder zodra je je hoofd afwendde (ongeacht of je haar dan vanuit je ooghoeken zag). Archimedes woonde hier nog voordat wij hier kwamen wonen. Ik heb altijd gedacht dat ze erg blij was met de aanpassingen die ik in de tuin maakte (ze maakte bijvoorbeeld gretig gebruik van de vijver, die er eerst niet was), van een grindtegeltuin met wat struiken naar een zandvlakte naar een oerwoud.
Helaas, we hebben haar niet meer gezien. Ik troostte me erin dat er sindsdien heel veel kleine padjes rond de tuin lopen, alleen zijn die niet zo dapper en zien we ze nooit. Tot nu! Sinds dit voorjaar verschijnt regelmatig een mannetje – denk ik, laten we zien of hij zijn huidige grootte behoudt – en we noemen hem Paracelsus, bijnaam Gert. De eerste keer dat ik hem tegenkwam zat hij boos tegenover mijn kat. Ik wist niet wat mijn kat ging doen (niks, blijkt, maar dat weet ik nu voor de volgende keer), dus pakte ik hem op om hem bij de vijver te zetten. In tegenstelling tot de andere padden probeerde hij niet meteen van mijn hand te rennen. Hij bleef gewoon rustig zitten en kwaakte (kun je het zo noemen, dat geluid?) boos naar me. Daarna hebben we hem op verschillende plekken in de tuin gespot: op het pad, in de zitkuil, op de rand van de verhoogde border (ook altijd een favoriet plekje van Archimedes). Hij heeft net zoveel lak aan ons als Archimedes had, doet ook aan annemaria koekoek én ziet er nog eens hetzelfde (donker bruin/grijs met wat spikkels) uit, behalve in grootte dan. Zou het een nakomeling van Archimedes zijn?
Enfin, we hebben dus een nieuwe koning nu. Ik heb geprobeerd hem te fotograferen, maar dat laat hij dan weer niet toe (vervelende paparazzi altijd). Mijn man had hem op een mooi plekje gespot… maar dat bleek hem niet te zijn en de foto’s van díe pad zijn ook nog eens zo onscherp eruit gekomen dat het pijn doet aan mijn ogen als ik ernaar kijk… Hoe dan ook, ik ben blij met weer zo’n lekker eigenwijze pad. Foto’s volgen.
Leer interactief en op eigen tempo.
5 reacties op “Tuindagboek: Lang leve de nieuwe tuinkoning”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Oh zalig! Ik hou van je ‘paddenverhaaltjes’ Iris. 🥰
Haha,
Nou, nu maar hopen dat ik nog veel van de nieuwe koning mag gaan zien en beleven.
Zalig inderdaad. Ik heb hier twee weken geleden ook padden gespot, was dik content
Hoera voor de nieuwe tuinkoning.
Wij weten wat er te vieren valt op de volgende koningsdag 😀