Tuindagboek: creativiteit, waardering en overvloed dankzij de lockdown
In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: ik heb meer waardering gekregen voor het groen in mijn tuin en omgeving.
Ik reken het net terug: mijn man en ik zijn vandaag precies 11 weken geleden compleet vanuit huis gaan werken. We hebben ook al weken geleden afgesproken helemaal niet op vakantie te gaan deze zomer (normaal doen we iets kleins ergens in Nederland), om geld te besparen voor het geval dat, maar ook omdat het eigenlijk prima is zo. En er begint me iets te dagen.
In de tuin nestelen merels. Vandaag hebben we voor het eerst de kuikens gezien, die bijna uit het nest sprongen om bij mama eten te halen. Iedere dag zoeken we in de vijver tot we de krioelende kikkervisjes vinden, die zichtbaar dikker worden. De tuin hangt vól met rijpend fruit, meer dan ik in jaren gezien heb: appels, frambozen, tayberries, Japanse wijnbessen, aardbeien, bosaardbeien, aalbessen, mispels en ik vergeet er vast weer een paar, zoals gewoonlijk. Ook de braam en druiven staan vol in bloei. Die kunnen we volop oogsten, gezien we nu veel thuis zullen zijn. Ik heb tomatenplanten en pepers gekweekt op een mengsel van hergebruikte potgrond en eigen compost, van zaden die ik nog had, en ze schijnen het geweldig te vinden. Mijn man is bezig een kas voor ze te maken, een grote, permanente, van oude doucheschermen van onze eigen badkamer en die van mijn ouders en van shutters en een oud kapot afdakje van een buurvrouw. Er gebeurt nog zoveel meer: de grote klokjesbij heb ik alweer meerdere keren in mijn tuin gespot, ik heb een aardbeientoren gemaakt met aardbeienplantjes van mijn moeder en ik heb eindelijk een manier van wandelen gevonden die werkt met mijn zoontje: we gaan ‘op avontuur’ en híj bepaalt volledig waar we heen gaan. Ik was het eerste moe!
Een aardbeientoren om alle aardbeien kwijt te kunnen die ik van mijn moeder kreeg – zij kreeg deze en nog veel meer van haar buren. Ze staan ook (volledig) op mijn eigen compost en groeien keihard!
Ik besefte het me van de week. Ik ben mijn tuin meer gaan waarderen. Ik stond in de zitkuil toen het tot me doordrong, omringt door groen en met overal insecten en fruit. Oh ja, vijgen, die groeien ook in overvloed! Inigo, een van de katten, streek langs mijn benen: hij geniet van buiten zijn, vooral als ik dat ook ben (dan draaft hij de hele tuin door, achter me aan). De katten laten de vogels gelukkig dusver met rust en lijken geen behoefte meer te hebben aan de wereld voorbij de muren van de tuin (jeej, het gaas werkt!) De kas in aanbouw staat nu al prachtig en eigenlijk verbaas ik me erover, hoe mooi ik mijn tuin vind. Fijn, overgroeid alsof je in een compleet andere omgeving dan een woonwijk bent. We hebben meer rozen, een eetbare salie met roze bloemen is groot geworden en bloeit, overal zijn bloemen…
Koude kas van oude spullen in aanbouw! (open aan de onderkant, zodat de wortels van de boom gewoon verder kunnen groeien)
En ik waardeer niet alleen mijn tuin meer, maar ook het groen in de omgeving. Het viel me opnieuw op tijdens een wandeling met mijn zoontje. We zagen fluitenkruid en ik vertelde hem dat je fluitjes kan maken van de stengels. Ik had geen mesje bij me, maar je kan wel raden wat hij wilt dat we de volgende keer onderweg doen! We kwamen ook zeepkruid tegen als onkruid tussen de stoeptegels en probeerden het te laten schuimen – dat lukte nog niet, misschien wel als we wat meer hebben een volgende keer. En dat is iets wat ik ook al héél lang met hem wil doen, sámen ontdekken hoe we planten kunnen gebruiken. Zonder te plannen hebben we heel wat afgestruind in onze eigen omgeving.
Inigo hing ineens in de stam van de boom (hij wist vervolgens niet wat hij verder moest doen), dus voordat hij door krijgt dat hij via daar weg zou kunnen heb ik er snel gaas omheen gedaan!
Mijn conclusie – ten opzichte van mezelf, in ieder geval – is dat deze periode me creatiever heeft gemaakt. Hé, ik schrijf meer (niet altijd voor mijn blog 😉 ), ik teken, ik heb een HELE INTERACTIEVE ONLINE CURSUS GEMAAKT waar ik enorm trots op ben en ik heb de productie in mijn tuin vergroot met simpele materialen en zaden die over waren en/of die ik nog had liggen. Het thuisblijven blijkt voor mij een geweldige oefening in permacultuur, in werken met wat je hebt. Niet consumeren, maar produceren.
Leer interactief en op eigen tempo.
6 reacties op “Tuindagboek: creativiteit, waardering en overvloed dankzij de lockdown”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Voor mij is dit een periode waarin ik plots een zee van tijd heb: geen 3 uur per dag verliezen aan woon-werkverkeer op mooie dagen (want dan neem ik de fiets) en ook geen dingen te organiseren voor de vereniging. De tuin vaart er wel bij. Dingen die ik andere jaren wil doen maar niet gedaan krijg, lukken nu dus wel.
En het wordt absoluut een topfruitjaar (behalve bij het steenfruit, vanwege een late vorstprik tijdens de bloesem)
Wow, dat ìs een een tijdswinst inderdaad.
Het is zo fijn als je lang liggende taken ook eens op kunt pakken 😀
Goh, geen lockdown voor mij wegens job in de zorg, zieke collega’s en dus extra werken. Maar alle sociale activiteiten vallen weg en in de tuin kom ik helemaal tot rust. Dus toch ook al wat extra dingen gedaan. Maar schrijven, dat lukt me nu minder.
Heerlijk dat je tòch tot rust kunt komen tussen al dat werk door. De zorgmedewerkers kunnen dat wel gebruiken!
Ik ga die cursus proberen.
😀
Geweldig! Ben benieuwd wat je er van vindt.