Archimedes bij de vijver in 2013
In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: ik ben verdrietig.
Voor mij voelt het nog steeds niet als lente. Waarom? Nou, in mijn tuin is Archimedes de pad sinds ik hier kwam wonen (in 2011) dé bode van het voorjaar. Wanneer ze haar driedaagse inspectieronde doet door de tuin en je haar overal tegenkomt – zelfs naast je op de bank – weet ik dat mijn planten op het punt staan van springen. Dat deed ze toen de tuin een saaie tegelvlakte met wat struikjes was, toen mijn man en ik het overhoop haalden en ze door het duinlandschap tuimelde, toen de planten begonnen te groeien en in het oerwoud dat het nu is. Ze begon alleen, een eenzame dappere dame in een kale tuin, maar de laatste jaren moest ze haar vijver en tuin delen met hordes padden en kikkers. En zorgt ze al drie jaar achtereen voor een nieuwe generatie.
Niet dit jaar. Het blijft verdacht stil in de tuin: geen geritsel, geen gekwaak. Een naar gevoel drukte steeds harder op mijn buik (en die van mijn man) naarmate april verstreek. Ik pakte mijn foto’s van de voorgaande jaren erbij en ze bevestigden mijn vermoeden. Archimedes liet zich steevast zien in de eerste week van april. Maar nu is het al mei en nog steeds is het water verdacht stil. Er zitten wel enorme klompen kikkerdril in de vijver (padden leggen snoeren, dus dat is niet van haar). Een enkele keer sprong er een kikker voor ons weg. Deze kikkers en padden laten zich niet zien. Het is heel vreemd, want Archimedes liet zich nooit verjagen.
Mijn man en ik vrezen dat Archimedes er niet meer is. Geen idee waar en wanneer ze haar laatste kwaak heeft geslagen. Misschien was het van ouderdom? Padden kunnen wel 16 jaar oud worden en ik heb geen idee hoe oud ze al was toen we hier kwamen wonen. Hoe dan ook, ik zal mijn eigenwijze paddenkoningin missen. Ze zorgde voor veel nakomelingen, een goede dosis humor en gaf me geweldige beelden waarmee ze mij en anderen over padden onderwees. Dank je wel, Archimedes, voor je aanwezigheid én prachtige nalatenschap.
Zwemmend, ook in 2013
Zeer verdrietig het afscheid. Een troost, dat “uw” paddenkoningin zoveel jaren genoten heeft in het paradijsje wat u creëerde voor haar en haar nazaten. Sterkte.
Dank je wel…ik hoop inderdaad dat ze al die tijd heeft kunnen genieten.
O nee! Dit is geen tof bericht. Die lieve, stoere Archimedes … ik word er stil van 😥
Sorry… t liefst had ik over haar streken blijven schrijven…
Hey Jammer. De kans dat hij uitgeweken is naar een andere tuin lijkt me iig gering of nihil
We hoopte inderdaad heel erg iets van de buurkinderen te horen over een pad in hun tuin…maar ook die kant blijft stil.