Iris' Garden Ecology

Blog. Want een betere wereld begint in de eigen tuin!

Tuindagboek: pimpelmeesjes, padden en rupsen, oh my!

In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: de tuin is momenteel druk in gebruik, zowel door mij als door dieren.

Met name de voortuin staat er prachtig bij. Spoorbloem, rozen, brem zijn een paar van de bloeiers. Overal pronken de grote lila pompoms van de bieslook alsof ik het zo gepland heb – dat is niet het geval, ze hebben zich zelf over de tuin uitgezaaid. Maar het ziet er prachtig uit. Voor mij is het een drukke week geweest in de tuin. Met het mooie weer is mijn kantoor voorlopig naar buiten verplaatst, lekker in een hoekje van de tuin waar ik verstopt zit in het groen. Een vijg en druif onttrekken de felle zon aan het zicht en een muur van groene bladeren (rankspinazie, vooral) maakt me op dat plekje volledig onzichtbaar vanuit de huizen. De verdiepte bank zorgt ervoor dat het daar altijd goed vertoeven is, uit de wind en op ooghoogte met mijn planten zit terwijl ik met regelmaat een citroenachtige geur opsnuif als mijn arm te dicht langs de citroenmelisse veegt. Heerlijk.

Deze dagen is het ook een beetje bekomen van een ‘tuinlijk’ avontuur eerder deze week, toen ik met de hulp een groepje een grote nieuwe border heb aangelegd – we deden er samen bijna 8 uur over, inclusief het uitzetten. Sjouwen met trays van planten, zware karren duwen, stokken in de -harde- grond duwen (en vloeken als ze voor de zoveelste keer breken), honderden keren bukken/knielen/hurken en weer opstaan, graven… Tuinieren is een sport, zeg ik dan maar. En na zo’n lange, warme dag vol zwaar werk buiten ben je wel kapot. Ik moest nog met het openbaar vervoer naar huis, maar onderweg kreeg ik een geniaal (al zeg ik het zelf) idee: eenmaal aangekomen op het station van Castricum ben ik lekker aan de overkant in de tuin van Kapitein Rommel gaan zitten, voor een ijsje en een aanblik op het mooie groen aldaar – dat is vele malen beter dan naast de fietsenstalling wachten op de bus die niet aansluit. Lekker buiten dus, ondanks het zware werk, en (nu drie dagen verder) met nog steeds flinke spierpijn all over kan ik een rondje sporten ook wel overslaan.

Terug naar eigen tuin. Ik werk wat, ik rommel wat en geniet van mijn tuintje. Zo ook de dieren die er rondhangen. Archimedes de pad hangt bij de vijver, soms vergezeld door een groene kikker -Frieda – die snel wegschiet als je in de buurt komt. Een andere van zijn handlangers is een grote bruine kikker – goh, daar moet ik ook nog een naam voor verzinnen. Suggesties? Enkele weken geleden zagen we al (bevrucht) kikkerdril, dus ik kijk uit naar meer kikkertjes. En nog zo’n leuke verrassing: ik zag de planten rondom de vijver vreemd bewegen (hoe krijg ik eigenlijk nog werk gedaan in de tuin?) en mijn eerste gedachte was: Archimedes. Het was de onmiskenbare onhandige gang van een pad, dat was duidelijk. Maar eenmaal erbij zag ik dat het een kleinere pad was. Herinneren jullie je Hypatia? Het piepjonge padje die vorig jaar onderdeel was van een padden-babyboom in mijn tuin? Ik ben er vrij zeker van dat dit Hypatia was. Helaas was ze niet zo dapper (of koppig) als Archimedes. Ze was doodsbang van me en schoot zichzelf zo snel mogelijk het water in. Groot gelijk natuurlijk, ze heeft nog niet zijn formidabele omvang, maar ik had haar graag nog wat beter bekeken.

Maar dieren alom. Ik registreer zo veel mogelijk van wat ik om mij heen zie op Tuintelling.nl – maar er gebeurt zó veel, ik probeer ook nog te werken. Toch kan ik het soms niet helpen om een beweging met nieuwsgierigheid te volgen – zo spotte ik een pimpelmeesje dat steeds terugkomt om de bladluizen uit de topjes van mijn aalbes te peuzelen. En een vreemde kluwen in de appelboom bleek het spinsel van een stel rupsen van de stippelmot. Dat hoort er natuurlijk ook bij, bladeters. Het is een heel klein plekje op de boom, dus ik hou het gewoon in de gaten. Er zijn zat dieren in mijn tuin die die rupsen maar al te graag eten, dus veel zorgen maak ik me er echt niet om. Wel grappig, hoe je zo steeds weer iets nieuws kunt ontdekken. En op die manier hele dagen spendeert met gewoonweg lekker in de tuin zijn.

Spinsel van de stippelmot

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

Informatie

Dit bericht was geplaatst op 26 mei 2017 door in Tuindagboek en getagd als , , , , , , , , , .
%d bloggers liken dit: