Tuindagboek: invasie van de meidoorns
Één van de zaailingen
In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: cadeautjes, maar iedereen bracht hetzelfde :-p
Ik wil al een tijdje graag een meidoorn in de tuin. Sowieso houd ik natuurlijk van inheemse planten maar die meidoorn, die heeft op mij toch altijd een vreemde aantrekkingskracht. Hawthorn, heet hij zo mooi in het Engels. De bloemen zijn eetbaar, de bladeren ook en er zitten allerlei medicinale kanten aan. De boom zit ook verweven in de geschiedenis en oude gebruiken van de volken in Europa. En dan ook niet de symboliek van de boom, die onder andere staat voor bescherming, zekerheid, vruchtbaarheid en lente…
Meidoorn in de duinen vlakbij mijn huis
Ik kan ervan genieten elke keer dat ik er eentje spot. Hier in de meer wilde stukken in de buurt groeit de (niet volledig zuivere) eenstijlige meidoorn (Crataegus monogyna) met regelmaat en ook in de duinen sieren ze menige bosrand en vallei. Ik heb wel eens een stek genomen, maar eerlijk gezegd had ik het geduld er niet voor. Het was moeilijk een wilde vorm bij kwekers te vinden, helemaal van C. monogyna. De meesten hadden alleen de cultivar ‘Paul’s scarlet’ – prachtig, maar aan die gevulde bloemen hebben insecten niet zo veel. Er worden ook allerlei exotische soorten aangeboden waarvan de bessen beter eetbaar zijn dan die van onze eigen versie. Maar ja, op zo’n moment ben ik toch een beetje bekakt, ik neem alleen genoegen met die wilde soort. Ik heb dus een paar jaar erover gedaan om een goede te vinden. Tot uiteindelijk, vorig jaar, toch een plant gescoord. Veel meer dan een tak met wat wortels eraan was het niet. Maar hij sloeg goed aan en ziet er dit jaar alweer een stuk voller uit. Bloeien doet hij nog niet, logisch, het is praktisch nog steeds niet veel meer dan een tak.
Mijn meidoorn
Maar wat wil de ironie? Dit voorjaar heb ik ineens al twee meidoorn-zaailingen in mijn tuin gespot. Blijkbaar vond ‘de natuur’ ook dat mijn tuin rijp was voor zo’n flinkerd. Hoe dan ook, ik ben erg blij met deze cadeautjes, maar ik twijfel wel wat ik ermee zal doen. Wegdoen? Nee, zeker niet. Dit zijn échte wilde meidoorns, mijn lokale versie. Misschien dat ik er eentje in mijn fruitheg stop, dan maar goed blijven snoeien? En zal ik er eentje vlak naast de gekochte meidoorn planten om te zien wat er gebeurd? In pot? Bonsai? Ik ben er nog niet uit. Misschien dat ik wel een mini-wilde-meidoorn-kwekerij ga beginnen – dat lijkt in ieder geval te zijn wat ‘de natuur’ momenteel voor mij in gedachte heeft.
Zaailing nr. 2
6 reacties op “Tuindagboek: invasie van de meidoorns”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Hi Iris,
Nog een liefhebber van de meidoorn hier. 🙂 Vooral de typische oude, knoestige en verwrongen meidoornhagen vind ik prachtig! November 2015 een 7-tal meter gemengde haag geplant waarvan het overgrote deel inheemse wilde meidoorn aangevuld met enkele ander soorten (beuk – haagbeuk – veldesdoorn). De meidoorns groeien als kool en door regelmatige snoei beginnnen ze al heel aardig te vertakken. Binnen enkele jaren een mooie nestplaats hoop ik voor de vogeltjes. Valt mij ook op hoeveel ander ‘leven’ er op en in de meidoorn zit: veel verschillende soorten rupsen, lieveheersbeestjes en andere insecten.
Einde dit jaar verdwijnt er 22 meter coniferenhaag en vervang ik deze ook door inheemse gemengde haag met de meidoorn als hoofdrolspeler.
Een toppertje de meidoorn. Veel succes ermee!
Tom
Wauw, Ik ben heel benieuwd hoe dat er straks uit ziet Tom!
Ik vind hem zelf ook prachtig, maar woon midden in de fruitstreek, en daar wordt de meidoorn niet zo geapprecieerd
Dat is jammer, het is zo’n aanwinst 🙂
Ooit heb ik eens gezegd: als je een boom heel graag wilt; je zult het zien: hij komt vanzelf in je tuin.
Zo ook bij jou.
Ik kan een bijzondere zaailing van een boom haast niet wegdoen. Ik zet ze in een pot en maak er een (potentiële) bonsai van, een zogenaamde “potensai”.
Zorgen dat de verhouding wortelkluit en kroon een beetje in evenwicht blijft, en je hebt er veel plezier van.
Op deze manier heb ik heel wat boomsoorten goed leren kennen.
Wie weet is het een tip voor jou 😉
Dank je wel voor de tip. Ik heb het gelijk bij mijn man gepitcht, die wilde wel weer beginnen met bonsais.