Tuindagboek: Tuinen spieken
In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: Eh… wat doet u daar?
Weet je wat heel ongemakkelijk is? Veel aandacht besteden aan andermans tuinen. Waarom? Nou, als je een leuke tuin tegenkomt en die even iets langer dan enkele seconden bekijkt, zeg dat je even stilstaat om alles in je op te nemen, dan heb je grote kans dat als de bewoners thuis zijn ze onrustig voor het raam gaan springen en zich afvragen wat jij daar doet. Ik hoor het vaker binnen mijn vakgroep en ook in de ecologen/biologen-hoek (die zoeken bijvoorbeeld naar insecten in de voortuin). Mensen worden heel zenuwachtig van dat vreemde gedrag. Kom je iets stelen? Ben je aan het verkennen? Wat zie je? Wat wil je van mij? En wil je die ongerustheid nog erger maken? Probeer dan eens foto’s van voortuinen te nemen…
Deze week nam ik eens de toeristische route met de fiets, in de hoop wat voortuintjes tegen te komen die ik kon gebruiken als voorbeelden bij mijn blog. Niets geks, voor mij tenminste, ik doe het regelmatig. En zoals altijd voel ik me dan toch een beetje ongemakkelijk. Ik neem foto’s en overdrijf vaak al de richting van mijn camera weg van het huis, in de hoop dat mensen duidelijk zien dat de tuin mijn onderwerp is. Ramen probeer ik ook zo veel mogelijk uit het veld te houden, of in ieder geval zo dat je niet helemaal recht naar binnen kijkt. Vind ik wel zo vriendelijk. Maar toch zie ik altijd, vanuit mijn ooghoeken, voorbijgangers of overburen wantrouwig staren naar wat ik aan het doen ben. Ik ben niet beroerd om een praatje te maken, vertel mensen graag dat ik een tuin leuk vind en daarom foto’s neem, maar de meesten vragen het niet en staren je aan alsof a) je gek bent; b) je een inbreker bent of c) beiden. Héél ongemakkelijk.
Deze keer kwam ik een leuk klein tuintje tegen. Ik nam een foto (raam stond er niet eens op) en daarna wilde ik een foto maken van een slimme oplossing voor een afscheiding. Ineens zie ik vanuit mijn ooghoeken een boze man voor het raam zag staan. Een HELE boze man. Oké… Dat is nou ook weer niet nodig. Hele huis staat er niet eens op. Ik maak alsnog een foto (sorry maar als het zo moet dan heb ik er lak aan) en ga dan weg. Dan ben ik bij een andere tuin en wil net weggaan als ik hoor roepen. Ik draai me om en zie dat er op de eerste verdieping een vrouw uit het raam hangt. “Wat bent u aan het doen?” vraagt ze me, met een hele bezorgde stem en bijpassend gezicht. “Ik vind uw tuin mooi,” zeg ik, “daarom maak ik er foto’s van.” “Oh!” De vrouw lacht en slaat zichzelf op de borst. “Dat is een mooi compliment!” zegt ze. “Sorry, ik moest het vragen, ik werd wat zenuwachtig!” Ik: “Dat snap ik, het ziet er ook vreemd uit!” Ze lacht nog eens en zegt: “Nou, neem zo veel foto’s als je wilt!” Zie je, zo kan het ook. Mocht je een vreemde vrouw zien (zie bijgevoegde verdachteschets voor de beschrijving), die foto’s neemt bij de voortuin – sorry, dat ben ik. Zeer gevaarlijk. Mits je een tegeltuin hebt tenminste
5 reacties op “Tuindagboek: Tuinen spieken”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Zo kan het ook: eerst vragen of je een foto mag nemen.
Vaak zie ik helemaal geen bewoners en zo wel dan vraag ik het of -als ze binnen zijn- dan beeld ik uit wat ik doe. Verder: ik fotografeer het huis niet, maak geen uitgebreide foto’s, het ligt aan de openbare weg en het is niet zo dat ik hun voortuin in ga of over de schutting ga hangen. Als je niet wilt dat mensen ernaar kijken, dan moet je geen voortuin nemen (ik zou willen zeggen neem een heg, maar die mag meestal niet hoger zijn dan 1 m dus daar ga je al). Verder lijkt het me allemaal helemaal niet zo’n enorm probleem zoals mensen ervan kunnen maken, ik heb vaak zat onbekenden bij mijn voortuin staan en ik vraag het gewoon als ik iets niet vertrouw.
En niet te vergeten dat het vaak de buren zijn die raar kijken, niet de bewoners zelf XD
Doet me een beetje denken aan wanneer ik zaden verzamel, niet uit voortuintjes natuurlijk, die zie je hier niet zo dikwijls, maar in het wild. Ik vraag me trouwens net af hoe ik “zaden verzamelen” zou uitbeelden, vrees dat tot bizarre situaties zou leiden.
Haha ik zie het helemaal voor me 😂