Tuindagboek: gezinsuitbreiding
In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: Hypatia, Pythagoras en Hera.
Vaste lezers hebben het misschien al eens voorbij horen komen, maar de vaste bewoners van onze tuin krijgen een naam (en een fantasieverhaal over hun dagbesteding). Zo hebben we de grote, bijna zwarte pad Confucius, het detective-duo Merel&Merel (raad eens wat voor beesten dat zijn), Frieda de argwanende kikker en vrijwel iedere enorme dikke spin heet Ted -ik heb geen idee meer hoe we ooit aan die naam zijn gekomen 
Maar het begon allemaal met Archimedes. Archimedes is een pad, die hier al woonde voordat we de tuin op de schop namen. Ik heb geen idee waarom, het was nou niet bepaald een beestjes-paradijs, maar toch kwam ik hem meermaals in de oude tuin tegen. Toen het in het voorjaar één grote zandwoestijn was (er lagen veel tegels en verder stonden er bijna alleen maar te groot geworden struiken), moest ik in de schuur zijn. Binnen hoorde ik gerommel en in de eerste instantie dacht ik aan muizen, tot ik de grote, grijsbruine pad zag zitten. Lachend heb ik hem eruit gebonjourd (wel voorzichtig natuurlijk) en vervolgens ervan genoten om te zien hoe hij de hele tuin inspecteerde. Heerlijk onhandig, zoals padden dat zo grappig kunnen doen, enorm eigenwijs overal op en in willen klimmen ongeacht dat ze niet zo behendig zijn als kikkers 
En sindsdien zie ik hem ieder jaar, net na zijn winterslaap, een paar dagen lang de tuin op en neer inspecteren alsof hij zijn territorium aan het nalopen is. Hij geniet zichtbaar van de groene tuin en vooral van de vijver, waar hij graag op de rand gaat zitten en sinds vorig jaar zelfs kwaakt 
En ook al zit de vijver inmiddels vol met allerlei kikkers en heeft hij gezelschap gekregen van Confucius, toch blijft Archimedes onze meest geziene tuinbewoner. Ik ben aan hem gehecht alsof het een huisdier is (ook al mag hij niet naar binnen).
Deze week was mijn man even de compost aan het voeren. Hij kwam terug met zijn handen op elkaar. Mijn zoontje en ik keken allebei heel verbaasd: wat had hij daar? Een spin? Een krekel, misschien? Maar hij opende zijn handen en daarin zat een mini-padje, een perfecte miniatuur van Archimedes. Ik kan niet uitleggen hoe blij ik daarmee was, maar het is wel heel mooi om te zien dat de tuin jonge dieren voortbrengt, zeker van een van onze favoriete medegebruikers die het nu zo naar zijn zin heeft. En blijkbaar moet Archimedes -of Confucius, één van de twee in ieder geval- toch een vrouwtje zijn. Deze nieuwe tuinbewoner moest natuurlijk ook een naam krijgen en ter compensatie heeft hij/zij de naam Hypatia gekregen.
Maar daar bleef het niet bij. De volgende avond bleken er nog twee kleine padden te zitten. Ééntje sprong te snel weg om die goed te kunnen zien en de regel is dat ze een naam krijgen als we ze kunnen herkennen. Maar de andere was heel licht, een stuk lichter dan Hypatia en Archimedes. Die kreeg de naam Pythagoras -ons verhaal is dat de padden graag naast de vijver zitten om te mijmeren, vandaar de filosofen. En de nieuwe kikker (die niet bang voor ons is) hebben we Hera genoemd. Ik ben wel benieuwd hoe veel namen we nog moeten verzinnen, want er zitten nog veel meer kikkers in die (kleine!) vijver en er zouden meer nakomelingen van onze trouwe Archimedes kunnen rondklungelen in de tuinjungle – ik hoop het.
5 reacties op “Tuindagboek: gezinsuitbreiding”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Ik hoop voor jou dat de griekse filosofen en goden binnenkort uitgeput raken en je binnenkort aan de Noorse mythologie moet beginnen. 🙂
Ik denk het wel, ik heb vanmiddag alweer twee mini-padden gezien (een donkere en eentje met roestvlekjes), dus ik mag nog meer namen verzinnen…
Grappige post. 🙂 En zalig toch die jonge diertjes die in jouw tuin geboren worden. En die knapen verorberen slakken, dus dat is mooi meegenomen. Gaat wel moeilijk worden om die beestjes uit elkaar te houden op termijn. 🙂 Hier ook al frequent een grote dikke pad gezien en een jonge bruine kikker. Maar geen vijver helaas dus voortplanting zal er in mijn tuin nog niet inzitten. Succes met de geboortegolf daar. Zet de beschuit met muisjes al maar klaar!
Hoi Tom,
Ik denk dat ik ze redelijk uit elkaar kan houden hoor, alleen als die miniatuur-Archimedes net zo groot wordt als Archimedes zelf dan wordt het onderscheid wat lastig 😉 Ik ben er in ieder geval heel blij mee. De vijver bij jou gaat dus toch (voorlopig) niet door?
Hi Iris, Ik geef de hoop op een vijver nog niet op hoor. 🙂 Maar er moet nog zo ontzettend veel gebeuren in de tuin en met twee voltijds werkende mensen en een drukke agenda gaat dat maar vooruit met een bordertje per jaar. Volgend jaar is de border aan de linkerzijde aan de beurt + enkele boompjes en een inheemse gemengde haag. Het jaar daarop een grote border aan de rechterzijde + nog meer boompjes. Dan de achterzijde van de tuin. En als laatste project hopelijk een vijver. En tegen dan zijn de hagen, bomen, planten en bloemen al wat gegroeid en dan ben ik helemaal klaar voor een geboortegolf. 🙂 HEt gaat dus vooruit, maar trager dan me lief is. 🙂