Tuindagboek: nog meer eetbare soorten!

In de categorie ‘Tuindagboek’ schrijf ik over wat me in de tuin is overkomen. Deze keer: (op)nieuwe borders beplant.

(Wilde) vijfsmakenbes, mitsuba, meidoorn, poolbraam, fazantenbes, adderwortel, witte bosaardbei, japanse andoorn, spinaziezuring, suikerwortel, tayberry, Amerikaanse grondnoot, colakruid… Dat is even een greep uit de soorten die ik dit jaar heb opgekweekt en opgesnuffeld en die ik nu -eindelijk- allemaal in de grond heb gezet. Het gaat wat langzamer dan ik zou willen, ik kom tijd/energie tekort… Ik heb nog plek voor een flinke struik op een halfschaduw plekje, maar ik ben er nog niet uit wat ik daar zal plaatsen. Niets dat kruisbestuiving nodig heeft. Vlier dan? Er staan hier in de buurt al zo veel. Theehortensia? Wordt niet zo groot. Erwtenstruik? Misschien, maar dat wordt wel goed snoeien. Krentenboompje? Meh, ik heb al veel fruit, dus ik sta niet echt te springen om die bessen. Het liefste wil ik iets wat ik als groente kan eten, maar ja…

Smalle schaduwrijke border met: mitsuba, brave hendrik, citroenmunt en rankspinazie die straks voor het muurtje omhoog klimt.

Hoe krijg ik toch weer al die ‘nieuwe’ planten erin, vraag je je nu wellicht (terecht) af. Dat heeft meerdere redenen. Het ‘bospad’ (mijn bospad/rand-biotoop) was gevuld met tijdelijke planten die ik gekregen had en een hele grote hortensia. In plaats van de hortensia zijn nu twee hazelaars gekomen, maar eronder en eromheen heb ik alle ruimte om kruidachtigen te planten. We wilden ook graag kippen, maar – hoe leuk ik ze ook vind – het is wel veel werk om er iemand anders mee op te zadelen als wij op vakantie willen. Dus, helaas, toch vanaf gezien  Betekent wel dat ik nu weer een stukje over heb om te beplanten  We gebruiken de tuin nu ook anders en de groenbak hebben we niet meer nodig, dus ook hier gaan er steeds meer tegels uit (jeej, Steenbreek!). En tot slot ben ik bezig met een babytuintje voor onze tuinkabouter, een direct achter het huis en rond de zitkuil heb ik allerlei lekker geurende, eetbare soorten geplant. Tuinkabouter snuffelt namelijk erg graag aan plantjes, zo had hij het colaplantje bijvoorbeeld zelf uitgekozen (ik zweer dat hij nog nooit cola heeft gedronken, in ieder geval niet bij ons!). Dat heeft wat schuiven gekost maar ziet er nu goed uit.

Border met (voor nu): smeerwortel (voorin), schisandra (de klimmer achterin bij de muur), rankspinazie, meidoorn (kleine tak achter de smeerwortel), japanse andoorn, poolbraam – hoewel het meeste tussen de mulch nog bijna onzichtbaar is.

Dus ik ben weer heel wat planten aan het kweken geweest en – nog steeds – kwekers en heemtuinen aan het afstruinen om de planten te vinden die ik zoek. Gelukkig ben ik er nog niet klaar mee, want ik geniet er ontzettend van om nieuwe eetbare planten en inheemse planten voor dieren te zoeken. Het is heerlijk om zelfgekweekte planten in de aarde zetten, het restant opzoeken bij kwekers en nieuwe borders aanplanten. Vol verwachting klopt mijn hart… Ik kan niet wachten tot het allemaal groter is en we ervan kunnen smullen, maar voor nu geniet ik er in ieder geval al enorm van!

Deel van het bospad met hazelaar, adderwortel, (witte) bosaardbei, brave hendrik, struisvaren op de achtergrond en een van de stammen van de tipi.