De tuin barst los! Een zondagmijmering
Ik moet even wat kwijt. Gisteravond aten we in de tuin, lekker met onze toet in het zonnetje. En ineens viel mij iets op. In de lucht, belicht door de warme stralen van de zon.
Is it a plane? Is it a bird? No, it’s thousands of insects! Ik wees mijn man erop en we keken echt met verwondering naar de lucht, waar zo veel beweging in zat. Overal kleine, vliegende wezentjes. Lager bij de grond, in de tuin, dansende muggen in de laatste zonnestralen, wat mij altijd doet denken aan de lange warme dagen van de zomervakantie, die ik als kind vaak in bloemrijke velden en bossen spendeerde (en mij urenlang vermaakte met gekke beestjes zoeken). Het heeft wel iets van vakantie, zo (hoewel ik dit weekend gewoon aan het werk ben). Heerlijk om weer in de tuin te kunnen eten, iets waar ik altijd van gehouden heb maar al zo’n anderhalf jaar heb moeten missen na de komst van de tuinkabouter, ook wel bekend als mijn zoontje. Vorig jaar was dat nogal onhandig met hem, maar dit jaar halen we dat in! Tuinkabouter vindt het overigens net zo leuk, als hij ’s ochtends beneden komt dan timmert hij al meteen op de ramen van de pui dat hij de tuin in wilt. Lekker op onze blote voeten rennen we door de tuin en stoppen regelmatig om iets te bekijken of even onze handen door de geurende kruiden te halen. Er valt van alles voor hem te ontdekken, natuurlijk. Zo zat hij vanochtend een tijd naast de vijver (onder toezicht, we krijgen een rooster erover) omdat hij onze tuinpad – die wij Archimedes genoemd hebben – had ontdekt. Zitten de twee elkaar aan te staren, geen van beide beweegt. Een tuinkabouter en een pad, geen vijverornamenten nodig 😉
Wat een effect, hoe snel al het groen ineens ontluikt als het even warm en zonnig weer is! Vorige week viel het me nog op dat de meeste bomen kaal waren, nu is het overal groen. Mijn druif had gisteren ineens dikke knoppen en vandaag heeft hij dan zijn bladeren ontvouwen (jeej, dat wordt dolma’s eten!). Mijn appels (ik heb er vijf, krijg je met een man die qua fruit alleen appels en bananen lust 
) staan allemaal in bloei. Een prachtig gezicht en helemaal mooi is dat ze nu elkaar goed kunnen kruisbestuiven. Één soort, de lekkerste die ik heb (een Minitree ‘Redspring’), is niet zelfbestuivend maar de bloesem valt al. En dat waren er véél! Dus dat belooft een heerlijk appeljaar te worden. Waar ik mij ook over verbaas is dat mijn aalbessen en kruisbessen alweer vol hangen met kleine, beginnende vruchten. Zo snel al! De mispel heeft veel bloemknoppen (die bloeit ook zo mooi) en de hazelaars dragen beginnende hazelnoten – hopelijk wordt dit het eerste jaar dat ik hazelnoten uit eigen tuin kan eten! En de klimhortensia wordt dan eindelijk een beetje groot, de muur wordt steeds groener… Ja, zo kan ik nog een hele tijd doorgaan; er valt zo veel te zien en er is zo veel dat me steeds weer verbaasd! Het belooft in ieder geval een mooi jaar te worden, ik ben benieuwd. Maar voor nu heeft de tuin al zijn werk, wat mij betreft, helemaal gedaan. Namelijk, ons verwonderd!
5 reacties op “De tuin barst los! Een zondagmijmering”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Hoi Iris, altijd super om je blogs te lezen. Ik ben bezig met het ontwerpen van een vijver op basis van je tips qua plantlagen (en dan bij voorkeur met eetbare planten). Ik heb echter ook een kleintje in ongeveer dezelfde leeftijd als jouw tuinkabouter en vraag me af of de drijfplanten nog wel kunnen met zo’n rooster?
Hoi Merel,
Leuk om te lezen! Ik heb bij ons rooster er specifiek voor gekozen om hem boven het water te leggen, want daar kunnen we hem op de zijkanten vastzetten. Drijfplanten kunnen er dan onder. Vaak worden roosters net onder het wateroppervlak gelegd. In dat geval komt een lelie er wel doorheen (die zoekt wel een weg) en drijfplanten kun je er dan wel op leggen, zolang hun wortels maar in het water zitten. In beide gevallen verwacht ik dus niet dat dat echt een probleem zal zijn 😉
Misschien ook leuk voor jou, toevallig is vandaag dit stukje van mij online gegaan: http://www.wildeweelde.nl/eten-uit-de-tuin. Het heet ‘De eetbare watertuin’ en gaat over allerlei eetbare waterplanten en hoe je ze zou kunnen toepassen 😉
Bedankt voor de tip, leuk artikel. Ik had al heel veel eetbare waterplanten gevonden (hoe wel ik voor de ondergedompelde planten eigenlijk alleen gekroesd fonteinkruid heb gevonden als eetbaar (tot nu toe). Je noemde er weer een paar die ik nog niet kende zoals dat zoethoutgras. Ik vrees dat op deze manier ook mijn nieuwe tuin niet groot genoeg gaat zijn 😉
Haha ja dat ken ik! Sorry 😉