Het is weer zover: ik heb weer eens ruimtetekort voor alle zaailingen. En daarop verzin ik steeds weer nieuwe oplossingen…
Een kort stukje vandaag, want ik moet weer voorzichtig oefenen met mijn pols 😉
Het is een terugkerend verschijnsel (bewijs: Meer plaats in de vensterbank aub! en Nóg meer plaats in de vensterbank aub!): ik heb jaarlijks te weinig ruimte in mijn vensterbank. Want ik zaai ieder jaar weer allerlei planten, zoals tomaten, teunisbloemen, cosmea en vooral nog veel meer nieuwe meerjarigen voor mijn eigen tuinen en die van anderen. En natuurlijk soorten waarvan ik er nooit genoeg heb, zoals bieslook, bosaardbei, rankspinazie, zuring en brave hendrik 😀 Zodra ze verspeend moeten worden dan kom ik ruimte te kort en verzin ik iets om meer planten kwijt te kunnen. Maar dat heeft één groot nadeel: als ik meer planten kwijt kan, dan kweek ik er ook meer. En dus kom ik alsnog weer ruimte tekort 😳
Dit jaar hebben we de plantenschommel (voor degenen die hem niet van vorig jaar kennen, hieronder twee foto’s van de aanpak) maar eens geüpgraded naar een plank die bíjna over de hele breedte van het raam loopt. De plantjes in kleine zaaipotjes heb ik daarop gezet, zodat het geheel niet te zwaar wordt. Als lekbakjes gebruik ik trouwens afval: champignon-bakjes, boterkuipjes en alle dichte plastic bakjes die ik tussen ons afval en dat van mijn ouders kan. Die met gaten erin zijn mooie kasjes 😉 Zo, voor nu weer even genoeg ruimte. Volgend jaar dan maar het aantal verdiepingen uitbreiden?
Het plankje is vastgemaakt met een touw dat van het ene oog over de buis boven het raam naar het andere oog loopt. Halverwege en aan de andere zijde hetzelfde, zodat het gewicht verdeeld wordt.
Close-up van de buis boven het raam. De buis hangt op drie haken, aan iedere zijkant één (waarvan je er hier dus eentje ziet) en eentje in het midden.
Ik ben Iris Veltman. Ik heb HBO Milieukunde gestudeerd en daarna gewerkt als procestechnoloog bij een bedrijf dat van afvalproducten nuttige producten maakt (o.a. compost en biogas). Nu ben ik bezig met mijn eigen bedrijf: Iris' Garden Ecology. Mijn doel is mensen te laten zien dat de natuur in de tuin niet bestreden hoeft te worden.