Dappere vogeltjes
Soms weten dieren je echt te verbazen. Zo ook de vogeltjes in mijn tuin: ze waren inventief, sociaal en dapper. Met dit artikel wil ik graag mijn bewondering voor ze delen.
Het was zondagochtend. Mijn man en ik waren boven, toen we ineens veel gekras uit de tuin hoorden komen. Dit waren duidelijk de koolmeesjes; sinds het eerste jaar na aanleg nestelen ze in onze tuin en maken hetzelfde geluid naar ons als we te lang in de buurt blijven. Verbaasd keken we naar buiten. We zagen inderdaad de koolmeesjes die hun nestje in onze nestkast hadden gemaakt. Maar er waren er meer: kleine, onhandige meesjes in de bomen en de struiken. De jonkies waren uitgevlogen.
Ineens kwam er een grote Vlaamse gaai tevoorschijn. Ah, dat is het probleem. Vlaamse gaaien zijn nestrovers en verschalken ook regelmatig jonge vogeltjes. Zo ook deze. Terwijl we keken dook de gaai op één van de kleintjes af. We keken bezorgd toe. Niet alleen zijn het zulke grappige vogeltjes, we hebben toch een soort symbiose met ze: zij hebben onderdak, voedsel en bescherming, ik heb insectenverdelgers paraat. Dus gaai, blijf af van de meesjes! We dachten dat de gaai het jonkie zou grijpen, maar nee. De ouders reageerden fel: beiden doken ze naar de vogel toe en wisten hem van zijn koers te brengen. De gaai landde op de schutting en riep vanaf zijn verhoging uitdagend naar ze. De oudervogels dreigden door wild heen en weer te hippen en hun vleugels te spreiden. Maar de gaai had er weinig van en dook nog een keer, halfhartig, op een ander jonkie af. Dat was voor mij de druppel; ik rende naar beneden en riep in de regen de tuin in. Even keek de gaai me aan, alsof hij zijn kansen afwoog. Toen vloog hij ervandoor. Hij werd direct gevolgd door de twee kleine vogeltjes, die als kogeltjes achter hem aan schoten. Toen gebeurde er iets bijzonders: een merel schoot achter ze aan. In de boom verderop nam de gaai plaats, maar de twee meesjes én de merel gingen vlak bij hem zitten en bleven naar hem schreeuwen.
Even later hoorden we weer tumult in de tuin. Ja hoor, daar was de gaai weer. Maar dit keer waren het niet alleen de kleine koolmeesjes die hem bij de jonkies weghielden. Drie merels (twee mannetjes en een vrouwtje) én een pimpelmeesje versterkten hun verdediging. Die komen regelmatig in mijn tuin, maar nestelen doen ze er niet. Toch waren ze aan het samenwerken om de gaai het leven zuur te maken. Met zijn zessen leidden ze hem af, belaagden hem en riepen moord en brand. Maar de gaai leek het wel een leuk spelletje te vinden. Hij hipte heen en weer, van tak naar tak en dook dan op een van de jonkies af. Dus ik rende weer naar buiten, waarop de gaai voor het hazenpad koos. Nog steeds woest gevolgd door de koolmeesjes en dit keer ook de merels. Ik stond vanuit de tuin te kijken hoe de groep weer in de boom verderop landde. Vlak boven mij landde het pimpelmeesje. Alsof hij zich gesterkt voelde door mijn aanwezigheid, stond hij daar als een dappere krijger richting de gaai te jouwen.
Zo liep het nog een paar keer. Steeds als de gaai in de buurt van mijn tuin kwam, belaagde een hele groep vogeltjes hem. Ze werkten duidelijk samen om het kroost van één van hen te verdedigen. Zo nodig sprong ik even bij. Uiteindelijk heb ik de gaai niet meer gezien en is de rust teruggekeerd. De overwinning ging naar de kleine dappere vogeltjes. Prachtig om te zien hoe dieren zo dapper kunnen zijn en zelfs hun krachten bundelen tegen indringers. Mijn respect voor de natuur is weer groter geworden.
2 reacties op “Dappere vogeltjes”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Leuk om te lezen !
ik had geen idee dat verschillende soorten kleine vogeltjes onderling zo solidair waren. 🙂 Daar kunnen wij mensen nog wel een voorbeeld aan nemen…