Tuinwerk voor jezelf gezond houden
Ken je dat gevoel? Dat je druk bezig bent, opkijkt naar de tuin en bloemen ziet opkomen die je nog lang niet had verwacht? Wat, is het al zó ver? Waar haal ik de tijd vandaan? Help!
__________
Pssst! Per 17 maart 2023 komt er een boek van me uit – Tuinlogica: de natuur in je voordeel gebruiken met permacultuur! Daarin staan allerlei tips om het jezelf gemakkelijk te maken bij het tuinieren – of je nou een klein budget hebt, geen tijd of andere beperkingen. Plus beplantingsplannen en nog veel meer! Ga naar Vonk Uitgevers voor meer informatie & om alvast een exemplaar te reserveren!
__________
Die help, het is alweer zo ver, dat had ik twee weken geleden. In mijn hoofd is het nog januari. Ik zag wel foto’s voorbij komen van bloeiende voorjaarsbollen, maar zo dicht aan de kust komt het bij mij meestal later op. Tot ik ineens overal paarse krokussen en gele narcissen zag. Ik herinner me niet eens dat ik narcissen heb geplant!
Oei, daar moet ik ineens ook wat mee. En dat is niet makkelijk als je het druk hebt of weinig energie. Ik zit momenteel helemaal in mijn werk. Ik ben aan het schrijven voor Groei & Bloei (een ding van m’n bucket list) en heb nog een ander groot project dat ik nog veel langer op diezelfde bucket list had staan. Voor nu hou ik dat laatste nog even voor mezelf, tot het verder ontwikkeld is (sorry). Als het zover is zal ik dat zeker op dit blog melden. Er komen kleine projecten tussendoor en volgende week begin ik weer met cursusgeven. En oh ja, dit blog! Nee, ik ben het niet vergeten. Maar mijn hoofd zit momenteel zo vol met al dat andere dat ik moeilijk heen en weer switch. Dat heb ik met mijn blog, maar momenteel dus ook met m’n tuin.
Ik ben erachter dat een flink deel van hoe ik met de tuin omga – van de bodem mulchen, zelf laten opbouwen en samenwerken met de natuur, tot rommel van anderen hergebruiken en kringloopwerken – niet alleen uit duurzaamheid voorkomt maar ook uit overleven. Ik heb jarenlang met mijn gezondheid gerommeld. Het gaat inmiddels een stuk beter, zolang ik rekening hou met wat ik kan. En dat blijkt in de tuin net zo belangrijk te zijn als met werk en al het andere. Onderhoudsvrij bestaat niet, passend onderhoud wel.
Mijn reflex is alles in één keer te willen doen. In mijn tuin is het voorjaar hét moment van grote onderhoud. Een hoop snoeien, vegen, opruimen, mulchen, compost verspreiden… Soms wordt er wel gezegd dat je op tijd moet snoeien, anders lopen planten trager uit. Steeds is dat mij te veel gevraagd gebleken. Dan raakte ik halverwege de dag op, kon ik alleen nog hangen en was ik dagenlang moe.
De oplossing is voor mij simpel gebleken. Ik tuinier in stukjes. Direct na mijn middagpauze of als ik er zin in heb loop ik de tuin in en neem me voor één plant (of groepje) te snoeien of te mulchen. Dat zijn hele kleine klusjes die makkelijk tussendoor kunnen. Een kleine stap is makkelijker te zetten dan een grote. Van het één komt meestal het andere en voor ik het weet heb ik meer planten gedaan. Als dat niet lukt is het ook prima. Je kan zo makkelijker luisteren naar je lichaam. Zolang ik die éne klus die ik me had voorgenomen maar heb gedaan voel ik me niet schuldig als ik stop. De rest moet dan maar wachten. Dat blijkt helemaal zo’n ramp niet.
Er zitten natuurlijk wel wat haken en ogen aan in kleine beetjes tuinieren. Je hebt druiven en ABC-bomen (Acer, Betula, Carpinus), die bloeden als je ze te laat snoeit. Daarom werk ik met prioriteiten. Eerst (in junuari) mijn druiven. Ergens in februari (als het mooi weer is) begin ik eens aan de eerste struik. Struiken lopen trager uit als je ze laat snoeit. Maar dat hoeft helemaal geen probleem te zijn. De soorten die ik snel aan het uitlopen wil hebben doe ik het eerste. De rest snoei ik gefaseerd. Als je bijvoorbeeld een vlinderstruik in etappes snoeit bloeit die ook in etappes. Dat is later alleen maar fijn voor jezelf en de insecten in je tuin.
Als laatste komt de bodemlaag. Dat fatsoeneer ik ook in kleine beetjes. Al het hout spaar ik op voor mijn takkenril en wat daar niet in gaat blijft op een hoopje uit de weg liggen. Terwijl de rest van de tuin opkomt ga ik daar af en toe zitten en knip steeds een paar van die takken in stukjes in een bak. Dat strooi ik uit over de tuin en bewaar ik voor de composthoop. Alles gaat hier in kleine stapjes, dus. Steeds één enkel doel. Een tuinstoel buitenzetten. Één plant stekken. Één plant verpotten. Dat kan ik fysiek beter en gaat makkelijk tussen mijn werk door. En nu, twee weken verder, ben ik al aardig ver. Zo blijft tuinieren duurzaam. Want duurzaamheid gaat niet alleen over natuur, maar ook over ons mensen.
Wat doen jullie om tuinieren voor jezelf makkelijker of haalbaarder te maken?
8 reacties op “Tuinwerk voor jezelf gezond houden”
Geef een reactie
TUINLOGICA IS UIT!
Aankomende cursussen:
Volg nu mijn Online Basiscursus Permacultuur! Eigen tempo, Interactief leren, 8 lessen in hapklare stukken! Vol praktijkopdrachten en casusstudies van echte projecten. Klik op de afbeelding om naar de proefles te gaan!
Persoonlijke links
Bedrijfspagina:
Iris' Garden Ecology 
Ik heb dit ook echt moeten leren. Niet alles tegelijk willen en sowieso niet alles keurig netjes willen hebben.
Succes met alles waar je mee bezig bent, klink allemaal leuk en interessant:)
Ja, k heb er reuze plezier aan 😀
Een prairietuin. In het voorjaar even buffelen om alles te snoeien, blad te verwijderen en opkomend onkruid te verwijderen, maar dan heb ik er de rest van het jaar nauwelijks omkijken naar. En…geen noodzaak tot water geven, want dat is niet nodig.
Dat is wel lekker aan een prairietuin inderdaad!
Herkenbaar verhaal. Hoe ouder je wordt, hoe sneller het leven als een op hol slaande sneltrein voorbij dendert. En ook hoe meer er onderweg aan die trein vanalles begint te haperen.
Zelf heb ik ook een periode van enkele jaren gehad waarin moestuinwerk heel moeilijk – en vaak onmogelijk – gemaakt werd door gezondheidsprobleempjes. (gelukkig gaat het intussen beter)
Je kan maar doen wat je kan, en daar kan je dan maar beter zoveel mogelijk plezier uit putten. Er is inderdaad niks mis met tuinieren in stukjes. Het leven is sowieso te kostbaar om je daaraan te storen. Blij te horen dat je je niet laat ontmoedigen!
Zo zie je maar, je bent nooit alleen.
En je zegt het heel mooi inderdaad, je kunt er maar beter zo veel mogelijk plezier uit halen!
Nou dit had ik even nodig!komt op het juiste moment.dankjewel!want ja ik wil ook alles tegelijk maar dat is gewoon niet haalbaar
Pingback: Tuinonderhoud | by Hans