Heeft u erge last van mieren? Grijp dan niet naar de lokdoosjes in de winkel, ze zijn slecht voor het milieu (bijen!) en vaak niet eens effectief. Ik heb een beter alternatief. Hier een DIY (Do It Yourself).
Opnieuw haal ik mijn vorige geheel betegelde tuin erbij. Naast katten had ik daar namelijk ook last van mieren. En wat een ruzie had ik toen met ze! Mieren die bladluizen over mijn planten verspreidden, mieren die in colonne door mijn keukenkastjes liepen, hordes vliegende mieren op mijn tafel bij het eten in de tuin, mieren die de wortels van mijn planten binnen (!) kapot maakten… Ik moet bekennen dat ik toen ook naar de lokdoosjes greep -hoewel ik toen nog niet het fijne ervan wist en een complete noob was in tuinieren. Maar dat hielp nauwelijks, het waren er zo ontzettend veel dat er niet tegen ze op te boxen viel.
Op een gegeven moment zagen mijn keukenkastjes zwart van de mieren -IEK! Wat bleek: een potje honing zat niet volledig dicht. Dat vonden ze blijkbaar een stuk lekkerder dan die troep uit het lokdoosje. De honing hoefden we duidelijk niet meer, dus ik zette het open potje buiten onder een stoel in de hoop ze uit mijn huis te lokken. Wonder boven wonder: het werkte. En na een week was er geen mier meer te zien.
Nu zijn mieren een belangrijk onderdeel van een ecosysteem en ook hele nuttige beestjes. Maar als u er echt last van heeft, wanneer ze massaal binnen komen bijvoorbeeld, dan kunt u beter deze honingpotjes gebruiken dan lokdoosjes (want milieuvervuilend en vergiftigd niet alleen mieren). Op de lange termijn helpt het om een tuin met veel groen en plaats voor (andere) dieren te creëren en verharde oppervlakten te minimaliseren (ze zitten erg graag onder stenen). Groen geeft mieren een andere voedselbron dan uw keuken en trekt dieren die mieren eten. In mijn huidige tuin, een hele groene plek met veel verschillende planten en dieren, heb ik alleen bij de aanleg wat last gehad van mieren, maar al snel helemaal niets meer. Echt, een groene tuin werkt! Wat u ook nog kunt doen, als er mieren binnen komen, is proberen iets zoets (een halve appel bijvoorbeeld) buiten in de buurt van hun looproute te leggen. De mieren gaan ervan eten en daar komen weer roofdieren op af, zoals vogels. Een win-win dus. Tenzij u natuurlijk wel iets héél lekkers in uw huis heeft liggen…
Mijn mierenval werkt zo goed omdat de honing plakkerig is en door de glazen wanden van het potje krijgen ze geen houvast om zich eruit te trekken. En ze vinden het zó lekker, ze blijven hun verzamelaars ernaartoe sturen totdat ze er geen meer hebben. Het wordt letterlijk een massagraf (niet erg aardig, ik weet het, maar soms is het nodig). Vervolgens krijgen de larven geen eten meer en gaan dood. Bovendien blijft de honing een paar maanden goed en blijft de val dus ook werken. Jonge naaktslakken trappen er ook in (een extra voordeel). En als de honing uiteindelijk bederft, is dit volledig biologisch afbreekbaar. Ik meng het met plantenresten en water om te laten fermenteren tot vloeibare plantenmest (hoe u ook kunt fermenteren vertel ik een andere keer).
Een mierenval is natuurlijk wel symptoombestrijding. Mieren vormen namelijk het snelste een probleem bij grote betegelde of zanderige oppervlakten. Die omgeving gebruiken ze graag voor hun nest en omdat er weinig te eten valt gaan ze bij ons op zoek. Een groenere tuin is dus een langduriger oplossing. Ik gebruik de valletjes nu alleen als ze een keertje binnenkomen of aan het begin van de lente als ze mijn appels belagen.
Benodigdheden:
Zorg dat er een laagje honing in het glazen potje zit (ongeveer 1cm diep is goed genoeg). Zet het potje in de looproute van de mieren of direct naast een plant die er veel last van heeft zoals appelbomen (mieren brengen in het voorjaar hun bladluiskolonie naar buiten en plaatsen ze op dit soort planten, dus eigenlijk zijn zij dan de boosdoeners en niet de bladluizen). Zet er vervolgens iets overheen op een manier dat de mieren er wel in kunnen kruipen maar er geen water in kan komen (water verdunt de honing en zorgt ervoor dat deze niet plakkerig genoeg meer is). Op de foto ziet u dat ik daarvoor de bovenkant van een lege melkfles gebruik -dankzij mijn man heb ik die in overvloed, net als bijna-lege honingpotjes. Jeej recycling!
Pingback: Hoe ik meer aardbeien kweek (en uien, knoflook en peultjes) | Iris' Garden Ecology